Κρασιά με χαμηλούς αλκοολικούς βαθμούς
Νέες τεχνικές μειώνουν το αλκοόλ στα κρασιά, ελαττώνοντας παράλληλα και την απειλή του χανγκόβερ. Εξακολουθούν όμως τα κρασιά αυτά να είναι εξίσου απολαυστικά; Στην ερώτηση αυτή, η Τζέμα Σόουμς των βρετανικών «Σάντεϊ Τάιμς» απαντά αρνητικά. Μαζί με τρεις φίλες της πέρασαν μια απογοητευτική βραδιά με δύο γερμανικά ρίζλινγκ (Dr. Loosen, αλκοόλ 7,5%).
«Είχαν γεύση σαν να ήταν γεμάτα με γλυκαντικές ουσίες χαμηλής θερμιδικής αξίας», γράφει η Βρετανίδα δημοσιογράφος. Επιπλέον τα κρασιά αυτά δεν τους προκάλεσαν καμιά αίσθηση. «Συνήθως, όταν ανοίγει το πρώτο μπουκάλι, το δωμάτιο γεμίζει μ΄ ένα αίσθημα ανακούφισης και μια υποψία χαράς».
Όμως με τα δύο κρασιά χαμηλού αλκοόλ, «ήταν σαν πίναμε αρωματισμένο νερό». Παρέμεινε εντελώς νηφάλια όλη τη βραδιά και την επομένη, μολονότι είχε πιει ένα ολόκληρο μπουκάλι, δεν είχε καθόλου πονοκέφαλο, «ήταν σαν να είχα πιει μόνο ένα ποτηράκι». Από την άλλη βέβαια, γιατί να έχει τις παρενέργειες, πίνοντας «αρωματισμένο νερό»; Άλλωστε, αν κάποιος θέλει να μειώσει το αλκοόλ του κρασιού που πίνει, μπορεί πάντα να το νερώσει ελαφρώς χωρίς να χάσει τη γεύση- ή να το κάνει «σπρίτσερ», προσθέτοντάς του σόδα, όπως οι Αυστριακοί και οι Γερμανοί.
Η χρησιμότητα
Ωστόσο τα κρασιά χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ μπορεί να είναι χρήσιμα για κάποιον που το ελαφρύ αίσθημα ευφορίας και ζάλης από την οινοποσία δεν συνιστά σημαντικό συστατικό της βραδιάς του. Και όσο οι τεχνολογίες για την παραγωγή των κρασιών αυτών θα βελτιώνονται, τόσο θα καλυτερεύει και η γεύση τους.
Τούτων λεχθέντων, στους περισσότερους ανθρώπους – όπως άλλωστε και στην Τζέμα Σόουμς των «Σάντεϊ Τάιμς» – το κρασί αρέσει τόσο για τη γεύση του όσο και για την ευφορία που προκαλεί. Χαλάλι το χανγκόβερ, αν το διασκεδάσαμε την προηγούμενη βραδιά…
Ωστόσο δεν χρειάζεται να πάτε στα κρασιά με 7,5% αλκοόλ. Σήμερα η συνήθης περιεκτικότητα είναι γύρω στο 13% και αρκετά κόκκινα φθάνουν το 15%. Επιλέξτε λοιπόν από τον κατάλογο ένα κρασί με αλκοόλ 11% ή 12%. Μπορεί η διαφορά να μη μοιάζει σημαντική, όμως είναι.
«Ενώ με 12,5% αλκοόλ ένα ζευγάρι μπορεί εύκολα να πιει ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί και να είναι μια χαρά, με 14,5% το ίδιο ζευγάρι θα αισθάνεται μεθυσμένο», λέει ο Μπαρτόλομιου Μπρόντμπεντ, εισαγωγέας κρασιών στο Σαν Φρανσίσκο.
Ποιες μέθοδοι χρησιμοποιούνται
Το αλκοόλ στα κρασιά προέρχεται από τη ζάχαρη που περιέχουν τα σταφύλια. Όσο πιο ώριμα είναι τόσο περισσότερη ζάχαρη έχουν, άρα τόσο υψηλότερης περιεκτικότητας σε αλκοόλ θα είναι το κρασί.
Το αλκοόλ μπορεί να διατηρηθεί σε χαμηλά επίπεδα σταματώντας τη ζύμωση και αφήνοντας ζάχαρη στο κρασί. Έτσι φτιάχνουν οι Γερμανοί τα γλυκά κρασιά τους με 8,5% αλκοόλ και οι Ιταλοί τα Μoscato d΄ Αsti με 4-5%.
Ένα άλλο κόλπο είναι να γίνεται ο τρύγος όταν τα σταφύλια δεν έχουν ακόμη ωριμάσει εντελώς- όμως έτσι υπάρχει κίνδυνος το κρασί να μην έχει αρώματα και η γεύση του να είναι όξινη.
Τρίτον, το αλκοόλ μπορεί να αφαιρεθεί με μια ειδική μέθοδο που αποκαλείται «αντίστροφη ώσμωση».
Τέταρτον και συνηθέστερο είναι το κρασί απλώς να νερώνεται πριν από την εμφιάλωσή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου