Γρηγόρης Αν. Σταμούλης
Πώς συμβαίνει καμιά φορά, ένα τυχαίο γεγονός, να στέκεται η αφετηρία ενός χειμάρρου σκέψεων! Δεδομένα από χρόνια μπολιασμένα στο σκληρό δίσκο του μυαλού μας, που έτσι, «εξ αίφνης», αποφάσισε μία μέρα η μοίρα, να τα συνδέσει με ένα καρμικό αρμό. Θέλετε να δείτε που το πάω;
Λοιπόν. Όλα άρχισαν ένα πρωινό λίγες ημέρες πριν. Ακούγοντας μία εκπομπή στο ραδιόφωνο, μία ακροάτρια, ξεστόμισε στο αέρα μία φράση, που κλόνισε συθέμελα την πρωινή μου ρέμβη. «Εγώ είμαι νεοδημοκράτισσα μέχρι κόκκαλο». Δήλωσε η κυρία. Ο χρόνος πάγωσε. Μέχρι να χωνέψω τί ακριβώς ειπώθηκε,..........