Μια ιστορία σε ένα εστιατόριο

Μια φορά και έναν καιρό ένας αρχηγός είχε μια τρομερή ιδέα: Να προσκαλέσει όλο τον λαό του σε ένα εστιατόριο για να γλεντήσουν!

-          Μα έχουμε χρήματα για να πληρώσουμε;
-          Έχω ένα φοβερό σχέδιο. Λέγεται πίστωση. Παίρνεις τώρα , πληρώνεις αργότερα. Παραγγείλατε λοιπόν ότι αγαπάτε. Ο λογαριασμός θα είναι κοινός. Πρέπει να ευχαριστηθούμε και να περνάμε καλά! Μαζί θα προχωρήσουμε!

Στη μία άκρη του τραπεζιού παράγγελλαν σαμπάνιες, χαβιάρια και ακριβά φαγητά και στο άλλο παΐδάκια , σουτζουκάκια και ρετσίνα. Όλοι περνούσαν όμορφα. Μερικοί στη μια άκρη του τραπεζιού ξεθάρρεψαν και άρχισαν να αποθηκεύουν μέχρι και σε κουτιά από πάμπερς φαγητό για το σπίτι. Όταν ξεθάρρεψαν ακόμα πιο πολύ άρχισαν να παραγγέλνουν υποβρύχια αλλά και άλλα ακριβά παιχνίδια όπως τανκς  και αεροπλάνα.  Ξαφνικά εμφανίστηκε και μια ακόμα σπουδαία ιδέα:

-          Να καλέσουμε και τους γείτονες, να τους κεράσουμε να φάνε μαζί μας, να κάνουμε μια μεγάλη γιορτή , να κάνουμε ας πούμε Ολυμπιακούς Αγώνες! Κανένας δεν είχε σοβαρή αντίρρηση για την πρόσκληση. Έτσι και έγινε . Ήρθαν και οι γείτονες, χρέωσαν το λογαριασμό και αυτοί. Μέσα στη χαρά, προστέθηκαν και τραπέζια για διάφορους πεινασμένους περαστικούς από την Ασία και την Αφρική. Όλοι περνούσαν καλά.   Ο αρχηγός που είχε τη φοβερή αρχική ιδέα κάποια στιγμή πέθανε,  μέσα σε ένα ρομάντσο στην αγκαλιά μιας νεαρής παχουλής υπαλλήλου του.

Κάποια στιγμή ήρθε ο λογαριασμός. Ήταν τεράστιος !

-          Γιατί διαμαρτύρεστε αφού μαζί τα φάγαμε , πετάχτηκε ένας κυνικός χοντρός με μια τεράστια κοιλιά  που καθόταν κοντά στον αρχηγό, δίπλα σε έναν άλλο τεράστιο χοντρό που μετά βίας ισορροπούσε στα πόδια.
-          Μα εμείς τρώγαμε σουτζουκάκια και εσείς χαβιάρια, σαμπάνιες και παραγγέλνατε και υποβρύχια απαντούν από την άλλη πλευρά του τραπεζιού.
-          Εμάς άλλωστε δεν μας άρεσε το φαγητό και πάντα το λέγαμε, πετάχτηκε μια κοντόχοντρη με χοντρούς φακούς και μακριά φούστα που καθόταν αριστερά.

Τότε ο  νέος αρχηγός μέσα στον πανικό του, είχε μια ιδέα: Πήρε στα γρήγορα ένα δάνειο  από το εστιατόριο και από κάποιους παρατρεχάμενους για να πληρωθεί ο λογαριασμός. Δεν έχουν σημασία οι όροι, τους είπε. Δώστε μας μόνον γρήγορα τα λεφτά.  Ο κόσμος θύμωσε πολύ όταν του είπαν ότι για να ξεπληρώσει  τα δάνεια θα πρέπει να πλένει πιάτα και να καθαρίζει τουαλέτες αφού δεν είχε καμία άλλη περιουσία. Ξεσηκώθηκε και διαμαρτυρήθηκε.

-          Προτείνω να πληρώσουμε, αλλά να είμαστε μουτρωμένοι , είπε ένας βαθυστόχαστος υποψήφιος αρχηγός.
-          Εγώ προτείνω να μην πληρώσουμε, αντιπρότεινε ένας νεαρός με κοκοράκι. Αυτό ενθουσίασε πολλούς. Επιτέλους και κάποιος που έχει πρακτικό μυαλό, σκέφτηκαν. Πώς και δεν είχε σκεφτεί άλλος μια τόσο απλή και βολική ιδέα, αναρωτήθηκε το 17% του πληθυσμού!

Ο θυμός και η άρνηση δεν άφησαν τον κόσμο να σκεφτεί ότι τελικά ο λογαριασμός θα πληρωνόταν και ότι τα πράγματα θα γίνονταν όλο και χειρότερα όσο καθυστερούσε η αποπληρωμή.

Αυτοί που έφαγαν τελικά αναγκάστηκαν να πληρώσουν επειδή έφαγαν. Αυτοί που δεν έφαγαν επίσης πλήρωσαν, γιατί αδιαφόρησαν όταν οι άλλοι κάνανε σπατάλες χρεώνοντας τον δικό τους λογαριασμό. Αυτοί που είχαν αποθηκεύσει φαγητό χρεώνοντας τον κοινό λογαριασμό φρόντισαν να ξεχαστούν μέσα στην αναμπουμπούλα .

Ηθικό δίδαγμα:

Μην εμπιστεύεσαι αυτούς που χαϊδεύουν και προτείνουν τζάμπα λύσεις, γιατί είναι είτε πονηροί ή αδαείς.

Αν δεν θέλεις να βρεθείς μπλεγμένος, μην αποφεύγεις να συγκρούεσαι με όλους αυτούς που καταχρηστικά ζημιώνουν την κοινότητά μας,  είτε πρόκειται για στυγνούς απατεώνες είτε για κακομαθημένους υπαλλήλους.