http://www.enimerosi.com---Ο Φιδέλ για την ισραηλινή επίθεση στη φλοτίλα της ελευθερίας

ΑΒΑΝΑ.Την Τρίτη, στις 8 Ιουνίου, έγραψα το μεσημέρι την άποψή μου «Στα πρόθυρα της τραγωδίας». Αργότερα παρακολούθησα το τηλεοπτικό πρόγραμμα του Ράντυ Αλόνσο «Στρογγυλό Τραπέζι», που συνήθως μεταδίδεται στις 6.30 το απόγευμα.
Εκείνη την ημέρα, εξαιρετικοί και υψηλής εκτίμησης Κουβανοί διανοούμενοι που συμμετείχαν στο πρόγραμμα απάντησαν στις συγκεκριμένες ερωτήσεις του συντονιστή με γλαφυρές λέξεις που έδειξαν μεγάλο σεβασμό για τις απόψεις μου, όμως δεν θεώρησαν πως υπήρχε κάποιος λόγος για το Ιράν να απορρίψει την πιθανή απόφαση - ήδη γνωστή - που θα υιοθετούσε το Συμβούλιο Ασφαλείας στη Νέα Υόρκη το πρωί της 9ης Ιουνίου, αναμφίβολα συντεταγμένη από τους ηγέτες των πέντε δυνάμεων με δικαίωμα βέτο. Δηλαδή των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Ρωσίας και της Κίνας. Εκείνη τη στιγμή είπα σε κάποιους δικούς μου ανθρώπους που μου κρατούν συντροφιά - «Μετανιώνω τόσο πολύ που δεν τελείωσα το άρθρο μου λέγοντας πόσο ήλπιζα να κάνω λάθος». Όμως ήταν πολύ αργά. Δεν μπορούσα να καθυστερήσω την αποστολή του στην ιστοσελίδα CubaDebate και στην εφημερίδα Γκράνμα.


Στο Συμβούλιο Ασφαλείας


Την επόμενη ημέρα, στις 10 το πρωί, γνωρίζοντας πως η συνεδρίαση του Σ.Α. ήταν προγραμματισμένη για εκείνο το πρωί, αποφάσισα να παρακολουθήσω το CNN στα ισπανικά, που σίγουρα θα μετέδιδε νέα από τη συνεδρίαση. Έτσι, θα μπορούσα να ακούσω αυτά που θα έλεγε ο πρόεδρος του Σ.Α. καθώς γνωστοποιούσε το ψήφισμα που είχε προωθηθεί μερικές ημέρες νωρίτερα από τις ΗΠΑ με την υποστήριξη της Γαλλίας, της Βρετανίας και της Γερμανίας. Μίλησαν επίσης διάφοροι αντιπρόσωποι των σημαντικών μελών που σχετίζονταν με το ψήφισμα. Ο αμερικανός αντιπρόσωπος εξήγησε γιατί η χώρα του το υιοθετούσε, υποστηρίζοντας τη γνωστή πρόφαση πως το Ιράν άξιζε τις κυρώσεις εξαιτίας της παραβίασης της Συνθήκης Μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων. Από την άλλη, ο εκπρόσωπος της Τουρκίας - της χώρας της οποίας το πλοίο υπήρξε θύμα της βίαιης επίθεσης από τις Ισραηλινές ειδικές δυνάμεις που μεταφέρθηκαν με ελικόπτερα το πρωί της 31 Μαΐου στον στολίσκο που μετέφερε τρόφιμα στους ενάμιση εκατομμύριο Παλαιστίνους ευρισκόμενους υπο πολιορκία στην ίδια τους τη χώρα - εξέφρασε την πρόθεση της χώρας του να αρνηθεί το ενδεχόμενο νέων κυρώσεων κατά του Ιράν.
Το CNN έδειξε διάφορες εικόνες σηκωμένων χεριών καθώς οι αντιπρόσωποι εξηγούσαν τις θέσεις τους με χαρακτηριστικές κινήσεις. Σε αυτούς περιλαμβάνονταν ο αντιπρόσωπος του Λιβάνου, μια χώρα που θα απείχε από τη ψηφοφορία. Ο ήρεμος τρόπος με τον οποίο ψήφισαν τα μέλη του Σ.Α. εκδηλώθηκε στο αυστηρό χέρι μιας γυναίκας, της αντιπροσώπου της Βραζιλίας, που νωρίτερα είχε αποκαλύψει με σταθερό ρυθμό τους λόγους της χώρας της που είχε αποφασίσει να είναι αντίθετη στο ψήφισμα του Σ.Α.
Θα υπήρχαν ακόμη πολλές ειδήσεις για αυτό το θέμα. Άνοιξα τη τηλεόραση για να δω το πρόγραμμα Telesur, που για ώρες ικανοποιούσε την απερίγραπτη ανάγκη για πληροφορίες.
Ο πρόεδρος Λούλα Ντα Σίλβα είπε από τη πόλη Νατά, στο βορειοανατολικό κομμάτι της χώρας, δύο κατηγορηματικές φράσεις. Ανέφερε πως οι κυρώσεις επιβλήθηκαν «από εκείνους που πιστεύουν στη δύναμη και όχι στο διάλογο» και πως η συνεδρίαση του Σ.Α. «θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να συζητηθεί ο αφοπλισμός εκείνων που διαθέτουν πυρηνικά όπλα». Δεν προκαλεί έκπληξη ότι και το Ισραήλ και οι ΗΠΑ - αλλά και οι στενοί τους σύμμαχοι - προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το τεράστιο ενδιαφέρον που προξενεί το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου για να ικανοποιήσει την κοινή γνώμη που εκνευρίστηκε από την εγκληματική συμπεριφορά των Ισραηλινών κομμάντος μπροστά από τη Λωρίδα της Γάζας.


Ο κυνισμός


Έτσι, είναι πιθανό πως το χτύπημα θα αναβληθεί για μερικές εβδομάδες και θα ξεχαστεί από τους περισσότερους μέσα στις ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Το μόνο που χρειάζεται είναι να παρατηρηθεί ο κυνισμός με τον οποίο θα απαντούν οι ισραηλινοί ηγέτες στις συνεντεύξεις τύπου στις επόμενες ημέρες καθώς θα βομβαρδίζονται με ερωτήσεις. Θα ανεβάζουν όλο και περισσότερο την αυστηρότητα των απαιτήσεών τους πριν να πατήσουν τη σκανδάλη. Ανυπομονούν να επαναλάβουν την ιστορία του Μοσαντέκ το 1953 ή να στείλουν το Ιράν πίσω στη Λίθινη Εποχή, ένα ελκυστικό σενάριο για την παντοδύναμη αυτοκρατορία και τις συνδιαλλαγές της με το Πακιστάν.
Το μίσος που νιώθει το κράτος του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων είναι τέτοιο που δεν θα δίσταζε να στείλει το ενάμιση εκατομμύριο άνδρες, γυναίκες και παιδιά στο κρεματόριο όπου εκατομμύρια Εβραίοι όλων των ηλικιών εξολοθρεύτηκαν από τους Ναζί. Μοιάζει σαν η σβάστιγκα του Φύρερ να είναι σήμερα η σημαία του Ισραήλ. Αυτή η άποψη δεν είναι αποτέλεσμα μίσους. Προέρχεται από τα αισθήματα μιας χώρας που προσέφερε συμπαράσταση και καταφύγιο στους Εβραίους όταν, στις σκληρές μέρες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η φιλοαμερικάνικη κυβέρνηση του Μπατίστα προσπάθησε να στείλει πίσω από την Κούβα ένα καράβι γεμάτο με Εβραίους πρόσφυγες που είχαν διαφύγει την ναζιστική καταδίωξη στη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία.

Με τους Κουβανούς Εβραίους

Μετά τη νίκη της Επανάστασης, συνάντησα πολλά στελέχη της μεγάλης εβραϊκής κοινότητας της Κούβας. Τους επισκέφθηκα και μιλήσαμε πολλές φορές. Ποτέ δεν τους διώξαμε από τη χώρα μας. Οι διαφορές μας σε σχέση με πολλούς από αυτούς σχετίζονταν με τους επαναστατικούς νόμους που επηρεάζαν οικονομικά συμφέροντα. Από την άλλη, η καταναλωτική κοινωνία έλκυε πολλούς από αυτούς σε σχέση με τις θυσίες που περιλάμβανε η επανάσταση. Κάποιοι αποφάσισαν να μείνουν στην Πατρίδα μας και έχουν προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στην Κούβα.
Μια νέα και σκοτεινή σκηνή ανοίγει στον κόσμο. Χθες, στις 12.44, ο Ομπάμα μίλησε για τη συμφωνία στην οποία κατέληξε το Σ.Α. Αναφέρω κάποιες φράσεις που είπε ο Πρόεδρος, όπως μεταδόθηκαν στα ισπανικά από το CNN. «Σήμερα το Σ.Α. του ΟΗΕ υπερψήφισε την επιβολή κυρώσεων εναντίον του Ιράν λόγω της συνεχούς αποτυχίας του να τηρήσει τις υποχρεώσεις του. Αυτό το ψήφισμα θα επιβάλλει τις αυστηρότερες κυρώσεις που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η ιρανική κυβέρνηση και στέλνει ένα σαφές μήνυμα αναφορικά με τη δέσμευση της διεθνούς κοινότητας να σταματήσει την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων. Για χρόνια το Ιράν απέτυχε να τηρήσει της υποχρεώσεις του που ορίζονται από την Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων. Ενώ οι ηγέτες του Ιράν κρύβονται πίσω από παράξενες ρητορικές, οι πράξεις τους είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές. Πράγματι, όταν ανέλαβα πριν από 16 μήνες, η ιρανική άρνηση συμβιβασμού ήταν σταθερά παρούσα. Προσφέραμε την ευκαιρία ενός καλύτερου μέλλοντος αν τηρούσαν τις διεθνείς υποχρεώσεις τους. Δεν υπάρχουν εδώ δύο μέτρα και δύο σταθμά. Το Ιράν παραβίασε τις υποχρεώσεις του, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Σ.Α., για διακοπή του εμπλουτισμού ουρανίου. Αυτός είναι ο λόγος των αυστηρών κυρώσεων. Πρόκειται για τις πιο σκληρές κυρώσεις που έχει αντιμετωπίσει το Ιράν. Αυτό δείχνει την ενιαία άποψη πως ένας αγώνας εξοπλισμών στη Μέση Ανατολή δεν είναι προς όφελος κανενός».


Η εύθραυστη παντοδυναμία


Αυτές οι φράσεις έχουν παρθεί από τη σύντομη ομιλία που είναι αρκετή για να δείξει πόσο αδύναμη, εύθραυστη και αδικαιολόγητη είναι η πολιτική της παντοδύναμης αυτοκρατορίας. Ο ίδιος ο Ομπάμα παραδέχθηκε στην ομιλία του στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο του Αλ Αζάρ στο Κάιρο πως «Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι ΗΠΑ έπαιξαν ρόλο ανατρέποντας μια δημοκρατικά εκλεγμένη ιρανική κυβέρνηση», αν και δεν ανέφερε πότε συνέβη ούτε και ποιές ήταν οι προθέσεις. Είναι πολύ πιθανό πως μπορεί να μην θυμόταν καν το τρόπο με τον οποίο έγινε αυτό, εναντίον του Μοσαντέκ το 1953 ώστε να τοποθετηθεί η δυναστεία του Ρέζα Παλάβι, του Ιρανού Σάχη, τον οποίο και όπλισαν. Όπως ταίριαζε για να παίξει το ρόλο του αστυνομικού στη Μέση Ανατολή, όπου ο σατράπης πλούτισε από τον πετρελαϊκό πλούτο της χώρας.
Την εποχή εκείνη, το κράτος του Ισραήλ δεν είχε ούτε μια πυρηνική βόμβα. Η αυτοκρατορία διέθετε μια τεράστια και ασυναγώνιστη πυρηνική δύναμη. Ήταν τότε που οι ΗΠΑ είχαν την περιπετειώδη ιδέα να μετατρέψουν το Ισραήλ σε μια Μεσανατολική αστυνομία, το ίδιο κράτος που σήμερα απειλεί ένα σημαντικό κομμάτι του παγκόσμιου πληθυσμού και είναι ικανό να ενεργεί με χαρακτηριστική αυτονομία και μισαλλοδοξία.
Fidel Castro Ruz, June 10, 2010, 11:59 am

Μετάφραση από τα Αγγλικά, Μιχάλη Σαρλή