Ο Κερκυραίος καπετάνιος του Σφενδόνη Θόδωρος Μπούκας αφηγείται στο enimerosi.com όσα έγιναν για 48 ώρες που μοιάζουν όμως σαν έναν ολόκληρο αιώνα

Ο Κερκυραίος καπετάνιος του Σφενδόνη Θόδωρος Μπούκας αφηγείται στο enimerosi.com όσα έγιναν για 48 ώρες που μοιάζουν όμως σαν έναν ολόκληρο αιώνα

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
ΚΕΡΚΥΡΑ. Την αποφασιστικότητα των ακτιβιστών να διεκδικήσουν τα κατασχεμένα σκάφη και την ανθρωπιστική βοήθεια ώστε να την παραδώσουν στην αποκλεισμένη Γάζα, επαναλαμβάνει στην «Ε» με ακόμα μεγαλύτερη κατηγορηματικότητα ο Κερκυραίος καπετάνιος Θ. Μπούκας μόλις γύρισε από το Ισραήλ. Μέσα σε λιγότερες από 48 ώρες πέρασε από τέσσερις φυλακές και 5 κελιά, θα πει για την περιπέτεια των Ελλήνων ακτιβιστών της πρωτοβουλίας «ένα πλοίο για τη Γάζα», που μόλις την Τετάρτη το πρωί πληροφορήθηκαν για τους νεκρούς της αιματηρής επιχείρησης στο τουρκικό πλοίο Μαβί Μαρμαρά.
Ο ίδιος τραυματίστηκε, ευτυχώς ελαφρά, στο πρόσωπο και το αυτί όταν χτυπήθηκε από τους Ισραηλινούς καταδρομείς τα ξημερώματα της Δευτέρας κατά την βίαιη κατάληψη του Σφενδόνη στα διεθνή νερά.
Περιέγραψε την εμπειρία του, λεπτό προς λεπτό, στην «Ε» σε μια αφήγηση συγκλονιστική, που βάζει έτσι μεσ' την ψυχή μας την ανείπωτη βία που ασκείται σε βάρος όσων αντιτίθενται στην απάνθρωπη τάξη πραγμάτων (και) στην περιοχή μας. Μέρος της οποίας είναι και το μεγαλύτερο, σύγχρονο «Νταχάου» στη λωρίδα της Γάζας.
Πριν αρχίσει την αφήγησή του ο Κερκυραίος καπετάνιος επέμεινε να ξεκαθαρίσει με κατηγορηματικότητα ότι η ελληνική πρωτοβουλία «ένα πλοίο για τη Γάζα» υπήρξε πολύ προσεκτική στις ενέργειές της τόσο έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας, αποφεύγοντας να χρησιμοποιήσει τα κατεχόμενα και συγκεκριμένα το λιμάνι της Αμμοχώστου αλλά και ενδεχομένως πολιτικές εκπορευόμενες από εθνικά κέντρα, που θα επιθυμούσαν να την χρησιμοποιήσουν σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Πολύ δε περισσότερο να ενισχύσουν τις στρατηγικές τους στην περιοχή, στην παρούσα συγκυρία, και ο λόγος βεβαίως γίνεται για την Τουρκία.
Το... 



Αντιγόνη
Το Σφενδόνη είναι ένα μικρό ξύλινο σκάφος -Αντιγόνη θα θυμούνται πολλοί να λέγεται και νάχουν ταξιδέψει μ' αυτό στους Παξούς- περίπου 30 μέτρων, ημερόπλοιο και με πρωτόκολλο πενήντα επιβατών. Ξεκίνησε για τη Γάζα με σαρανταδυό επιβάτες, Σουηδούς, Ιταλούς, Έλληνες και Άραβες μέλη της πρωτοβουλίας, που επρόκειτο να πλαισιωθούν κι από άλλους (σε όλα τα πλοία) ευρωβουλευτές, βουλευτές, ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, που ματαίως όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, περίμεναν στην Κύπρο ώστε να επιβιβαστούν.
Η Κυπριακή Δημοκρατία με ανακοίνωσή της από τις 21 Μαΐου ξεκαθάρισε ότι δεν επιθυμεί την εμπλοκή της σε αυτή τη φάση -κάτι που δεν ίσχυσε σε ανάλογες περιπτώσεις από το 2008- και θα απαγορεύσει τον απόπλου σκαφών για τη Γάζα.
Έτσι, συνεχίζει ο Θόδωρος, (και) το Σφενδόνη παρέμεινε έως την Κυριακή το απόγευμα λίγο έξω από τα χωρικά νερά της Κύπρου επιτηρούμενο από ελικόπτερα της κυπριακής ακτοφυλακής. (Μάλιστα υπήρξε και περιπετειώδες επεισόδιο με ασθενή ακτιβιστή, που έπρεπε να νοσηλευτεί και η πρώτη απόπειρα να επιβιβαστεί σε ελικόπτερο με συρματόσχοινο που έσπασε και λίγο έλειψε ν' αφήσει αυτός και ο διασώστης του την τελευταία τους πνοή στο κατάστρωμα του μικρού σκάφους)!
Στην Αμμόχωστο υποχρεώθηκε -δεδομένης και της κυπριακής στάσης- να πάει μόνο ένα αμερικανικό πλοίο της νηοπομπής της ελευθερίας, το Challenger, που είχε υποστεί μηχανική βλάβη και κινδύνευε.
«Εμείς, δηλώνει ξεκάθαρα ο Θόδωρος Μπούκας, δεν αναμειχθήκαμε ούτε δεχθήκαμε να πάρουμε κόσμο από τα κατεχόμενα, στα οποία άλλωστε ποτέ δεν μπήκαμε».
Πειρατεία στο πέλαγος
Η πρώτη «επαφή» με τους Ισραηλινούς έγινε ραδιοτηλεπικοινωνιακά στις 11:00 λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Κυριακής όταν μια αυστηρή φωνή στο VHS τους είπε «πλέετε προς επιτηρούμενη περιοχή» και τους ζήτησε ν' αλλάξουν πορεία χωρίς άλλες διευκρινήσεις, που δεν δόθηκαν ακόμα κι όταν ο Θόδωρος τις ζήτησε, επιμένοντας ότι το Σφενδόνη πλέει στα διεθνή ύδατα, πολύ μακριά από τις ακτές και από τον τεχνηέντως επιτηρούμενο διεθνή θαλάσσιο χώρο 60 μιλίων από την ακτή, όπου μάλλον μονίμως και για προφανείς λόγους διεξάγονται ναυτικές ασκήσεις του ισραηλινού, πολεμικού ναυτικού.
«Στις 2:30 με 3:00, τα ξημερώματα της Δευτέρας, το ραντάρ γέμισε με στίγματα σκαφών πίσω και γύρω μας. Εξακολουθούσαμε να πλέουμε παράλληλα προς την επιτηρούμενη ζώνη και σε απόσταση 70 - 80 μιλίων από την ακτή, δηλαδή σε διεθνή ύδατα, όταν κυριολεκτικά γέμισε η θάλασσα, φουσκωτά»!
Η επίθεση

Tο Σφενδόνη περικυκλωμένο από ακάτους της ισραηλινής ακτοφυλακής μπαίνει στο λιμάνι του Ασντοντ νωρίς το απόγευμα της Δευτέρας.
Τέσσερα απ' αυτά τα φουσκωτά έζωσαν το Σφενδόνη κι οι κουκουλοφόροι άνδρες τους, τουλάχιστον δέκα, καβάλησαν την κουπαστή και βρέθηκαν στη γέφυρα, ρίχνοντας χημικά και «πυροβολώντας» με δέσμες ψηλής τάσης και πλαστικές σφαίρες πήραν τον έλεγχο του σκάφους από τον καπετάνιο του, Θ. Μπούκα και τον επίσης παρόντα στην γέφυρα, προηγούμενο πλοιοκτήτη του, τον Π. Παπικινό. Ο Θόδωρος δεν υπάκουσε στη διαταγή να αφήσει το τιμόνι και το πλήρωσε με κτυπήματα στο κεφάλι και σε ολόκληρο το σώμα. Άρχισε να αιμορραγεί...
Πιο σοβαρά χτυπήθηκε ο Αμερικανός ακτιβιστής Πωλ Ουάιλντερ, ο οποίος αρνήθηκε να υπακούσει κι αυτός σε κάθε πρόσταγμα των κομάντο και πήδηξε στη θάλασσα. Ώρα 4:00, το πιο βαθύ σκοτάδι της νύχτας, στη μέση του πουθενά. Κάπου ανάμεσα στις κυπριακές και τις παλαιστινιακές ακτές! Επί μισή ώρα το Σφενδόνη γύριζε γύρω από τον Π. Ουάιλντερ. για να τον φέρει επάνω. Ίσως «ακούγεται» μελό αλλά η εμφάνιση ενός δελφινιού συνέδραμε όλη αυτή την ώρα τον Αμερικάνο, μόνο που από το σκάφος προς στιγμή νόμισαν πως είναι σκυλόψαρο...
Η τρομοκρατία
Όταν οι Ισραηλινοί τον έφεραν επάνω στο Σφενδόνη, το μικρό ξύλινο σκαρί έβαλε πλώρη για τη στεριά πλαισιωμένο από τα ισραηλινά φουσκωτά. «Από ‘κείνο το σημείο ως το Ασντοντ με «δρόμο» 12 κόμβους, φθάσαμε στις 14:30, μετά το μεσημέρι της Δευτέρας». Εκεί άρχισαν να δένουν το ένα μετά το άλλο τα πλοία του στόλου της ελευθερίας ενώ ο ξυλοδαρμός συνεχιζόταν και στη στεριά με τον Βαγγέλη τον Πισσία που έχει δυο πλευρά σπασμένα και τον Πωλ Ουάιλντερ να συγκεντρώνουν την περισσότερη μήνη των διωκτών τους.
Από τη Δευτέρα το απόγευμα ο Θ. Μπούκας, ο Β. Πισσίας και ο Π. Ουάιλντερ μεταφέρθηκαν σε κακή κατάσταση στο νοσοκομείο των φυλακών. Κι ήταν τέτοια και τόση η απομόνωση που μόλις την Τετάρτη έμαθε ο Θόδωρος για το μακελειό στο τουρκικό πλοίο και τη δολοφονία εκεί, εννιά ανθρώπων.
Η συνέχεια είναι λίγο - πολύ γνωστή. Η διαρκής και επαναλαμβανόμενη προσπάθεια τρομοκράτησης των συλληφθέντων δεν σταμάτησε ούτε λεπτό. Ακόμα και λίγο πριν επιβιβασθούν στο C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας, οι Ισραηλινοί τους μάζεψαν πάλι στο κρατητήριο του αεροδρομίου...
Θα ξαναπάμε!
Όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες, μαζί κι ο Θόδωρος Μπούκας, πάτησαν ξανά το ελληνικό έδαφος λίγο μετά τις 3:00, τα ξημερώματα της Πέμπτης. Τηλεφωνηθήκαμε στις 4:00 και δώσαμε ραντεβού όταν με το καλό ξημερώσει...
Δεν τον γνώριζα πριν, μιλήσαμε στο τηλέφωνο πολύ ώρα. Μου φάνηκε ξεκάθαρος, απλός και αποφασισμένος: «Θα πάρουμε πίσω τα σκάφη μας και θα ξαναπάμε στη Γάζα να δώσουμε τα φάρμακα, τα αναπηρικά καροτσάκια. Να αφήσουμε μηχανικούς και οικοδομικά υλικά».
Η αδελφή του, η Βούλα Μπούκα, που μεσολάβησε όλες αυτές τις μέρες (και) στη γνωριμία μας, λέει: Τον ακούω, τον Θόδωρο, καλύτερα από ποτέ άλλοτε!