...και ποια είναι η βίζιτα;..
Γράφει ο Χρήστος Λουτράδης .
Ακούγοντας τον Τζίμη τον Πανούση στο σταθμό της Γιάννας δεν σου κρύβω οτι αναθάρρησα λίγο.
Αναθάρρησα γιατί συνειδητοποίησα οτι οσο υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να μετατρέπουν τη μιζέρια και τη μετριοτητα του πολιτικού μας συστήματος σε σάτυρα, δηλαδή σε υλικό επανάστασης, υπάρχει ελπίδα.
Αναθάρρησα γιατί η πρώτη πράξη αντίδρασης απέναντι σε ενα αρτηριοσκληρωτικό, μίζερο και φασιστικό στην ουσια του πολιτικό σύστημα ειναι η αποκαθήλωση του μέσω της σάτυρας. Και σε αυτό το παίχνιδι μπορούμε και πρέπει να μπούμε ολοι.
Γιατί μόνο αν τους απομυθοποιήσεις μπορείς να τους αντιμετωπίσεις στις σωστές τους διαστάσεις.
Γιατί μόνο αν τους απομυθοποιήσεις θα αντιληφθείς οτι εκτός από πολιτικό αμοραλισμό απαιτεί και άγνοια των βασικών κανόνων της πολιτικής τέχνης να θεωρείς οτι ο μέσος ψηφοφόρος σου θα θεωρήσει το στήσιμο οff-shore, προσφορά στις οικογενειακές παραδόσεις και την εξάρτηση των ΜΜΕ απο τις πολιτικές και οικογενειακές σου δραστηριότητες, ως μέρος του αγώνα εναντια στους νταβατζήδες του Τύπου.
Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση δεν ξέρω ποιος ειναι ο νταβατζής, ποιος ο πελάτης και ποια η βίζιτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου