.
Λογικά δεν θα 'πρεπε...
...να παρατηρήσω κίνηση στις σακούλες
...να βρω στα παπούτσια μου μια αντίστιξη με αυτά της γιαγιάς
...να σταθώ, να φωτογραφίσω ένα καπάκι στην Βουλής
...να συλλάβω αρμονίες σ' αυτό που δεν πρόσεχε κανείς
...να χαζέψω την χάρη ενός ξεφτισμένου χαρτιου
...να διακρίνω μια οικεία τελειότητα στις ψυχρές γραμμές
...να αντιληφθώ πιο πολύτιμο ένα παρατημένο ψωμί
...να δω με τι χάρη βουτά ένα εισιτήριο στο παρτέρι
...να με τραβήξει η χάρη μιας ασήμαντης επανάληψης
...να μου μοιάζουν τέχνη εκ του πουθενός οι μουλιασμένες οδηγίες της βρύσης
...να προσέξω το τέλειο μοτίβο που αφήνει η βροχή
...να σκύψω σ' ένα λασπωμένο απόκομμα στον Ελαιώνα
...να μου κάνει απρόσμενο ένα συνηθισμένο μπουφάν
...να παρατηρώ το θλιμμένο τέλος άλλης μιας κούκλας
...να δω πόσο τέλεια πέφτει το φως πάνω στον τενεκέ
...να κόβει την καρδιά το μοναχό χέρι μιας κούκλας στην άσφαλτο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου