Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Πέντε βότσαλα δρόμος



Τώρα που είμαι διακοπές αντί να ράψω το στόμα μου και να σταματήσω να τρώω, δυστυχώς τρώω, και μάλιστα πάρα πολύ. Μεσημέρι, βράδυ, μεζέδες, ούζα, κρασιά, μακαρονάδες και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.
Οπότε λέω να κάνω λίγη γυμναστική (εγώ, που η λέξη και μόνο γυμναστική μου προκαλεί κούραση). Λίγο κολύμπι, λίγο περπάτημα και αυτά!!!!! Από λίγο ομως, μη χάσουμε και όλες τις θερμίδες που καταναλώσαμε το μεσημέρι. Πως θα το χτίσω αυτό το κορμί!!!!
Έρχονται λοιπόν να μας επισκεφθούν φίλοι και συγγενείς εδώ που κάνουμε διακοπές και αποφασίζουμε σαν καλοί έλληνες οικοδεσπότες να τους φιλέψουμε. Άντε παιδιά πάμε στο εστιατόριο εδώ παρακάτω να φάμε. Είναι εδώ κοντά και θα πάμε παραλιακώς για να μην πάρουμε το αυτοκίνητο. Να περπατήσουμε και λίγο. Και άρχισαν!!!! Αααα, ουουου, θα περπατήσουμε; Έχει ήλιο, έχει ζέστη, δεν μπορώ, δεν κάνω. Περιττό να πω ότι αυτός που παραπονιόταν περισσότερο είναι και αθλητής!!!!!
Δεν πτοήθηκα όμως. Αυτοκίνητο δεν έχει. Ή πόδια ή νηστικοί. Και ξεκινάμε παραλία, παραλία και μες στη γκρίνια.
Άντε βρε παιδιά, κουράγιο πέντε βότσαλα δρόμος είναι.
Εκεί όμως σταμάτησα να μιλάω γιατί παραλίγο να φάω ένα βότσαλο κοτρόνα στο κεφάλι από τους υπόλοιπους. Δεν ήταν ακριβώς πέντε βότσαλα ο δρόμος.
Σας χαιρετώ, τρέχω για κολύμπι γιατί τελειώνουν οι μέρες και σε λίγο ούτε θάλασσα, ούτε βότσαλο δεν θα βλέπω.


korfiatis:λίγο μπαρμπατι μου θυμίζει ....λες

http://kalimerakpresvi.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Bookmark and Share