Κυριακή 18 Μαΐου 2008

Η βιομηχανία των φαναριών και της ζητιανιάς


Μάζευα από καιρό τα ψιλά από τα ρέστα και αποφάσισα να τα αλλάξω με χαρτονομίσματα. Πήγα λοιπόν στο δεύτερο υπόγειο της Τράπεζας της Ελλάδος και τρελάθηκα.
Ουρές οι Πακιστανοί των φαναριών, οι Νιγηριανοί με τα παράνομα CD, οι τσιγγάνοι, περιπτεράδες με κινούμενα παιχνίδια, κυρίες φιλόπτωχων ταμείων και ένας φουσκωτός Πακιστανός παρέα με έναν Ελληναρά φουσκωτό. Ξέρετε πόσο μου είπαν οι ταμίες ότι βγάζει ένα ζευγάρι Πακιστανών σε ένα μόνο φανάρι την βδομάδα; Τέσσερις με έξι χιλιάδες ευρώπουλα (4 – 6.000 ευρώ).
Πόσο ποσοστό τους δίνουν οι εκμεταλλευτές τους; Ίσα ίσα για να ζουν στα παραπήγματα και για ένα κινητό να συνεννοούνται μαζί τους. Έλληνες δεν κάνουν πια αυτή τη δουλειά. Τα κονόμησαν και μετακόμισαν στην Εκάλη. Δεν είναι λοιπόν μόνο η «οικονομική μετανάστευση».
Είναι κυρίως η βιομηχανία των φαναριών και της ζητιανιάς και εκείνοι που την εκμεταλλεύονται με την ανοχή της Πολιτείας και της αστυνομίας. Αυτό κι αν είναι μαύρο και αφορολόγητο χρήμα. Κι αν ξαναδώσω ψιλά στο φανάρι να μου τρυπήσετε την μύτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Bookmark and Share