Την είδηση μεταδίδει ξανά και ξανά τις τελευταίες μέρες το κανάλι CCTV5 (κινέζικο κανάλι που μεταδίδει στα Αγγλικά) προσθέτοντας τους όρους και κατηγορώντας τους Έλληνες και την Ευρωπαίκή Ένωση που δεν τους άφησε να προχωρήσουν στο δάνειο αυτό. Οι όροι του δανείου ήταν κατά βάση η παραχώρηση για 100 χρόνια των λιμανιών του Πειραιά (το έχουν έτσι κι αλλιώς) και της Θεσσαλονίκης καθώς και το τέρμιναλ στο Μενίδι (για logistics) και το επιτόκιο ήταν μόλις 0.3% πάνω από το Euribor.
Ίσως να έκαναν καλά που δεν παραχώρησαν τα λιμάνια μας για 100 χρόνια αλλά ακόμα καλύτερα θα ήταν αν αυτό το γνωρίζαμε κι εμείς. Η πηγή που μου έδωσε την πληροφορία είναι ασφαλής, δεν ξέρω όμως αν αυτό που μεταδίδουν οι Κινέζοι από το επίσημο αγγλόφωνο κανάλι τους είναι αληθινό ή τζάμπα μαγκιά. Πάντως βρίζουν Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου φέρνοντας το παράδειγμα της Ιταλίας που πήρε δάνειο από την Κίνα.
Οι Έλληνες εκεί (Κορέα, Κίνα κλπ) έχουν σοβαρά προβλήματα. Άνθρωποι σοβαροί και επαγγελματίες ακούνε σε συσκέψεις να αμφισβητείται ο λόγος τους με το επιχείρημα ότι είναι Έλληνες άρα περίπου απατεώνες. Και αυτό που αναφέρω είναι άλλο να το λες ή να το ακούς και άλλο να το ζεις. Η ξεφτίλα στη δεύτερη περίπτωση είναι βαριάς μορφής.
Θα αλλάξει ο Λουκάς Παπαδήμος αυτή την κατάσταση; Δεν προλαβαίνει αφού εξ άλλου είναι υπό προθεσμία. Θα αλλάξει γενικώς αυτή η κατάσταση; Ναι, σε αρκετά χρόνια. Οι Έλληνες (οι νεοέλληνες), αυτή η απίθανη φυλή των νότιων βαλκανίων, έχει καταφέρει να επιζήσει από πολύ χειρότερες καταστάσεις. Δυστυχώς κάποιες γενιές τότε (το 1897, το 1922, το 1946) πήγαν χαμένες. Ελπίζω να το αποφύγουμε αυτό τώρα. Ούτε εγώ θέλω να ζήσω σκυφτός τα τελευταία 47 χρόνια της ζωής μου ούτε η κόρη μου θέλω να ανήκει σε μια χαμένη γενιά. Δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε για να το αποφύγουμε όμως. Η γκάμα των επιλογών ποικίλει. Από την επανάσταση της πλατείας μέχρι την υπακοή στα κελεύσματα εκείνων που έχουν τη μπαγκέτα στα χέρια τους (Μερκοζί, ευρωδεξιά) και μας χορεύουν τον χορό της άδειας κοιλιάς! Από το ένα άκρο μέχρι το άλλο. Και όταν η ταλάντευση των επιλογών έχει τόσο ευρύ άνοιγμα, τότε ο θεατής ζαλίζεται και το υποκείμενο λαλεί (αυτό που λέμε: “λάλησε”)!
Ισχύει άραγε ακόμη αυτή η προσφορά των Κινέζων; Και πως θα την χειριστούν τώρα ο Παπαδήμος, ο Βενιζέλος και ο Δήμας; Θα δούμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου