Από την Κέρκυρα στο Λούβρο

ΚΕΡΚΥΡΑ - Μόλις 21 χρόνων. Κι όμως, μ' ένα βιογραφικό στο οποίο καταλογογραφούνται ήδη συνεργασίες με διάσημες ορχήστρες, εμφανίσεις σε μεγάλες αίθουσες του κόσμου και διεθνή εύσημα. Σε όλα αυτά ο βιρτουόζος κλαρινετίστας Διονύσης Γραμμένος προσθέτει, την ερχόμενη Πέμπτη, άλλη μία σημαντική στιγμή στην καριέρα του: το ρεσιτάλ που θα δώσει στο Λούβρο, προσκεκλημμένος για δεύτερη φορά του Μουσείου, που τον είχε εντοπίσει από το 2008, όταν ο έφηβος τότε μουσικός, αποσπώντας το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό Νέων Μουσικών Eurovision, είχε παίξει στην εναρκτήρια εκδήλωση του Φεστιβάλ της Βιέννης, μπροστά σε 50.000 ακροατές.

Με τη διάσημη Ορχήστρα Δωματίου της Βιέννης έκανε φέτος το ντεμπούτο του, ως μαέστρος και σολίστ. Το καλοκαίρι ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του νεοσύστατου κι επικεντρωμένου στο κλασικό ρεπερτόριο Φεστιβάλ Τεχνών της γενέτειράς του, της Κέρκυρας. Και μετά ήρθε η πρόσκληση του Λούβρου, στο οποίο ο Γραμμένος πάει «ετοιμοπόλεμος». Θα συμπεριλάβει στο πρόγραμμα του ρεσιτάλ του δύο έργα σε παγκόσμια πρεμιέρα: το «Celebration XVI» του Θεόδωρου Αντωνίου και το «Breathe», έργο για κλαρινέτο και πιάνο, του Βέλγου συνθέτη Κρις Κρίστοφελς.

Ειδικά για το τελευταίο, τον Ελληνα κλαρινετίστα θα συνοδεύσει στο πιάνο η εξίσου διακεκριμένη 24χρονη Ιταλίδα Βανέσα Μπενέλι Μοσέλ. Εργα Μπραμς και Πουλένκ συμπληρώνουν το ρεπερτόριο εκείνης της βραδιάς.

Απ' ό,τι θα ερμηνεύσει πάντως ο Γραμμένος στο Λούβρο, ένα έργο τον φορτίζει περισσότερο συγκινησιακά. Είναι αυτό του Ελληνα συνθέτη και δασκάλου Θεόδωρου Αντωνίου, ο οποίος υπήρξε μάλιστα από τους πρώτους που εντόπισε στις ερμηνείες του νεαρού σολίστ «ένα σπάνιο μουσικό φαινόμενο». Δεν είναι ασφαλώς τυχαίο ότι το «Celebration XVI», έργο για σόλο κλαρινέτο, είναι αφιερωμένο σ' εκείνον.

Από 5 χρόνων

Πολύ πριν από τις σημαντικές διακρίσεις και τις μεγάλες ορχήστρες, η ωραία περιπέτεια του Γραμμένου στη μουσική ξεκίνησε από τις κερκυραϊκές μπάντες. Γοητευμένος από τον ήχο των 20 Φιλαρμονικών που έχει το νησί του, άρχισε στα 5 του να παίζει φλογέρα και στα 8 κλαρινέτο, λαμβάνοντας, λίγο αργότερα, και ο ίδιος μέρος στις μουσικές παρελάσεις που διατήρησε η επτανησιακή παράδοση.

«Το γεγονός ότι κατάγομαι από την Κέρκυρα υπήρξε καθοριστικό. Ετσι ανακάλυψα και καλλιέργησα την αγάπη μου για τη μουσική. Επιπλέον το κλαρινέτο ήταν για τις κερκυραϊκές μπάντες ένα κύριο μουσικό όργανο. Γι' αυτό ξεκίνησα μ' αυτό τις σπουδές μου».

Ακολούθησε δίπλωμα και 1ο βραβείο από το Ωδείο Αθηνών και σπουδές στην Ακαδημία Φραντς Λιστ της Βαϊμάρης, με υποτροφία του ιδρύματος Ωνάση. Μετά και το 1ο Πανευρωπαϊκό βραβείο στον Διαγωνισμό Νέων της Βιέννης, έπεσαν βροχή οι προτάσεις για συνεργασίες με παγκοσμίου κύρους ορχήστρες: Συμφωνική της Βιέννης, Ορχήστρα της Νορβηγικής Ραδιοφωνίας, Φιλαρμονική του Βερολίνου. Και εμφανίσεις στο Auditorium National de Musical της Μαδρίτης, παρουσία της βασίλισσας Σοφίας της Ισπανίας, στο Minato Mirai Hall της Ιαπωνίας, στην Οπερα της Βιέννης, στην Ακαδημία Τεχνών του Λονδίνου. Βέβαια...

**Ολα αυτά είναι ένα είδος «πρωταθλητισμού». Εχετε χρόνο για τη φυσιολογική ζωή ενός 20χρονου που θα πάει και σ' ένα κλαμπ;

«Φυσικά. Οι συνεργασίες και οι συναυλίες είναι το μέρος της ζωής μου που φαίνεται δημοσίως. Κατά τα άλλα έχω μια απολύτως φυσιολογική καθημερινότητα. Η μουσική είναι η μεγάλη μου αγάπη και αφορά ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου, δεν είναι όμως ολόκληρη η ζωή μου».

Εδώ και τρία χρόνια, η καθημερινότητα του Διονύση Γραμμένου δεν έχει ως βάση την Ελλάδα. Ζει μόνιμα στη Βαϊμάρη. «Σίγουρα», λέει, «αγαπώ την Ελλάδα. Είναι η πανέμορφη χώρα μου, στην οποία ζει η οικογένειά μου. Ομως οι ευκαιρίες που δίνονται σε έναν μουσικό είναι περιορισμένες, το ίδιο και η αγορά της. Ενώ στο εξωτερικό είναι άλλες οι προϋποθέσεις».

Ο ίδιος παραμένει εκπρόσωπος μιας άλλης όψης της Ελλάδας, μακριά από την πλευρά που πλήττεται και ταπεινώνεται καθημερινά. «Δεν είμαι», σχολιάζει, «μόνον εγώ. Υπάρχουν τόσο πολλοί Ελληνες στο εξωτερικό που κάνουν εξαιρετικά σημαντικά πράγματα! Μακάρι να προβάλλεται κι αυτή η εικόνα μας...».

*Με στοιχεία από την www.enet.gr