Αντώνης Κογεβίνας
Πώς βλέπετε τα πράγματα στην Κέρκυρα, τον πολιτισμό , την τοπική αυτοδιοίκηση και την κοινωνία.
Μέσα στις σημερινές οικονομικές συνθήκες η Κέρκυρα ζει τη δική της εκδοχή της κρίσης. Αυτό που βλέπω γύρω μας είναι στενοχώρια, κατάθλιψη, ανασφάλεια και παραίτηση. Θα ήθελα να βλέπουμε μαχητικότητα, πείσμα , εφευρετικότητα και άρνηση να συρθούμε σε ήττα. Πριν από λίγες μέρες γύρισα από την Ιρλανδία. Περνούν παρόμοια κρίση με τη δική μας. Είχαν εκλογές. Άλλαξαν κυβέρνηση. Όμως υπήρχε ένα τελείως διαφορετικό κλίμα: Δεν υπήρχε τσακισμένο ηθικό. Η αντιμετώπιση ήταν « Έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα. Θα πρέπει να το λύσουμε». Αναρωτιέμαι γιατί υπάρχει τέτοια διαφορά νοοτροπίας εδώ. Φταίει ο συνεχής βομβαρδισμός με καταστροφικά σενάρια από τα ΜΜΕ [ πράγμα που δεν το είδα στην Ιρλανδία]; Είμαστε πιο συναισθηματικοί; Είναι οι πολιτικοί μας που καλλιεργούν τέτοιο κλίμα; Είναι και οι ίδιοι φοβισμένοι;............
............................
Τι σημασία έχει κατά τη γνώμη σας αυτή η ηττοπαθής νοοτροπία που περιγράφετε;
Με έναν απογοητευμένο, τρομαγμένο πληθυσμό είναι οπωσδήποτε πιο εύκολο να περάσεις νέους νόμους, να καταργήσεις προνόμια και να αλλάξεις πολλά πράγματα. Πολλά από αυτά που άλλαξαν έπρεπε να αλλάξουν και καλώς έγιναν. Άλλα έγιναν βάναυσα, πλήττοντας αδύναμους συμπολίτες μας σε πολύ καίρια σημεία, προκαλώντας οικονομική εξαθλίωση των συνταξιούχων, διάλυση της υγειονομικής περίθαλψης. Δεν γνωρίζω αν επιδιώχθηκε το κλίμα ηττοπάθειας ή αν απλώς έγινε ευχάριστα αποδεκτό από τους κυβερνώντες. Σημασία έχει ότι υπάρχει και ότι συντηρείται.
Παρόλο το μεγάλο θυμό, η αντίσταση του κόσμου είναι δυσανάλογα μικρή. Χάνει πλέον και τις εφεδρείες και την αυτοπεποίθησή του. Πώς θα ζητήσεις από αυτόν τον κόσμο να ξαναχτίσει, να δημιουργήσει, να ξανατολμήσει , να ρισκάρει; Χρειάζεται να επικρατήσει ένα κλίμα αποφασιστικότητας , μαχητικότητας για να ανακτήσουν όλοι τη χαμένη αυτοπεποίθησή τους. Αυτό ισχύει και για τους κυβερνώντες. Χωρίς αυτοπεποίθηση δεν πας πουθενά. Μόνον σέρνεσαι. Πρέπει κάποια στιγμή να αρνηθείς να πας παρακάτω.
Πώς βλέπετε και τι ελπίζετε από τη νέα τοπική αυτοδιοίκηση;
Αυτό που διέκρινε την τοπική αυτοδιοίκηση στην Κέρκυρα όλα τα χρόνια είναι η έλλειψη σχεδιασμού, στόχων, ύπαρξης επιστημονικών μελετών για ειδικά ζητήματα και σύγχρονης αντιμετώπισης των προβλημάτων. Αυτό φάνηκε από τα προεκλογικά προγράμματα των παρατάξεων. Ήταν γεμάτα ατεκμηρίωτες γενικολογίες. Βεβαίως στην ιστορία του Δήμου υπάρχουν και εξαιρέσεις όπως ήταν η προ αρκετών ετών διεκδίκηση προγραμμάτων για την αποχέτευση. Αυτές όμως ήταν μεμονωμένες πρωτοβουλίες μεμονωμένων ατόμων που ξεχώρισαν. Έχουμε ξεφύγει από την εποχή που σκεφτόσουν ένα δύο πράγματα το προηγούμενο βράδυ και το πρωί τα εισηγούσουν για εφαρμογή. Τώρα υπάρχουν επιστημονικές προσεγγίσεις στα προβλήματα. Δεν θα έπρεπε να μπορείς να κατεβαίνεις στις εκλογές χωρίς να έχεις μελετήσει τα προβλήματα σε βάθος και να έχεις ένα σχέδιο.
Η νοοτροπία που πολύ συχνά προτείνεται, προφανώς γιατί έχει έναν αέρα δημοκρατικότητας, είναι αυτή του “να καθίσουμε όλοι γύρω από ένα τραπέζι να συζητήσουμε και να λύσουμε τα προβλήματα”. Αυτό είναι λάθος. Υπάρχουν προβλήματα και προβλήματα. Θα μπορούσαμε ποτέ να λύσουμε το πρόβλημα του σχεδιασμού ενός αεροπλάνου με δημοκρατικές διαδικασίες αν καθόμασταν γύρω από ένα τραπέζι; Αφού δεν γνωρίζουμε το αντικείμενο. Κατ’ αναλογία λοιπόν, πώς εκφέρουν γνώμες και αποφασίζουν πολιτικές όλοι αυτοί οι μη-ειδικοί για ειδικά ζητήματα όπως είναι η διαχείριση σκουπιδιών, η ανακύκλωση, το κυκλοφοριακό, η ύδρευση και οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας; Δεν θα ήταν πιο λογικό αντί από το να κάνουν οι ίδιοι τους ειδικούς, να συγκροτήσουν μια επιτροπή για να αποφασίσουν σε ποιόν θα αναθέσουν τη μελέτη; Αν θέλουμε σωστά έργα και υποδομές πρέπει να έχουμε σοβαρές και ανιδιοτελείς μελέτες.
Δεν φαίνεστε ιδιαίτερα αισιόδοξος ότι θα λυθούν πολλά προβλήματα.
Όλα τα προβλήματα της Κέρκυρας έχουν λύσεις, αρκεί να θελήσεις να τις αναζητήσεις και να τις τολμήσεις. Αν όμως το “ πολιτικό κόστος” παραμένει το κύριο κριτήριο χάραξης της πολιτικής των αιρετών της αυτοδιοίκησης, τότε δεν μπορεί κανείς να ελπίζει. Η τεχνική που μεταχειρίζονται αυτοί που ενεργούν βάσει δημοσκοπήσεων είναι να υπερθεματίζουν για την αναγκαιότητα κάποιων μέτρων, αλλά να σέρνουν τα πόδια τους και να μην τα υλοποιούν, ώστε να μην θίξουν συμφέροντα. Επιζητούν να είναι όλοι βραχυπρόθεσμα ευχαριστημένοι, αδιαφορώντας για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της απραξίας.
Υπάρχει για παράδειγμα το θεμελιώδες πρόβλημα του χωροταξικού σχεδιασμού της Κέρκυρας. Αν δεν υπάρχει αυτό τότε η άναρχη δραστηριότητα σε όλο το νησί θα καταστρέφει κάθε άλλη προσπάθεια. Οπωσδήποτε κάποιοι θα στενοχωρηθούν με τη σύνταξή του, αλλά ο τόπος θα ωφεληθεί. Θα το τολμήσουν; Θα το καθυστερήσουν, επικαλούμενοι διαδικαστικά προβλήματα, χαϊδεύοντας τους ψηφοφόρους, ελπίζοντας ότι θα ροκανίσουν την τετραετία; Θα έχουν το τσαγανό να το διεκδικήσουν και να το τελειώσουν; Η αντιπολίτευση πώς θα φερθεί; Θα συμμετέχει δημιουργικά ή θα ορθώνει τεχνητά προβλήματα στον σχεδιασμό και θα λαϊκίζει για να αποσπάσει καμία ψήφο;
Νομίζετε ότι σήμερα υπάρχουν κάποιοι που θα τολμήσουν τις αλλαγές που χρειάζονται;
Ξέρω ότι υπάρχουν καλές προθέσεις από αρκετούς που συμμετέχουν τόσο στη Δημοτική όσο και στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση. Οι προθέσεις είναι οπωσδήποτε απαραίτητες, αλλά δεν αρκούν. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που όντας στην αντιπολίτευση θεωρούν ότι ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι να εμποδίζει το έργο αυτού που διοικεί. Αναζητούν να υπάρξει μια αποτυχημένη διακυβέρνηση η οποία κατά τη γνώμη τους θα τους ευνοήσει στις επόμενες εκλογές. Δεν έχουν καταλάβει μάλλον, ότι βρίσκονται και αυτοί στο ίδιο καράβι. Η νοοτροπία αυτή είναι καταστροφική και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα σε όποιον διοικεί τον Δήμο , την Περιφέρεια αλλά και κάθε άλλο οργανισμό.
Είδαμε με ευχαρίστηση να καθαρίζει η πόλη, γρήγορα και αποτελεσματικά. Προφανώς υπάρχει κάποιος που κάνει καλά τη δουλειά του. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Όταν τα σκουπίδια πάνε στον αποδιοργανωμένο ΧΥΤΑ δημιουργείται ένα μεγάλο πρόβλημα. Αν δεν υπάρχει συνολικός σχεδιασμός η δραστηριότητα της επιτυχημένης απομάκρυνσης των σκουπιδιών από την πόλη και τα χωριά είναι σαν να καθαρίζεις την μπροστινή αυλή και να τα πετάς στην πίσω.
Τι γίνεται με την ανακύκλωση; Είναι φανερό ότι στην ουσία δεν λειτουργεί. Στα ζητήματα αυτά δεν μπορεί να υπάρχουν 4 διαφορετικές κομματικές γραμμές. Δεν υπάρχει σοσιαλιστικός, καπιταλιστικός ή κομμουνιστικός τρόπος διαχείρισης σκουπιδιών. Υπάρχει μόνον σωστός και λάθος τρόπος. Ελπίζω ότι έστω και καθυστερημένα θα γίνουν λοιπόν οι μελέτες που πρέπει να γίνουν, ότι θα συναινέσουν δημιουργικά όλες οι πλευρές και ότι δεν θα συνεχίσουμε όλη την τετραετία με αυτές τις ανόητες κοκορομαχίες, τις κωλυσιεργίες και τις αντιπαραγωγικές πρακτικές που παρατηρήθηκαν σε κάποιο πρόσφατο Περιφερειακό Συμβούλιο. Λύσεις υπάρχουν. Χρειάζεται πολιτική βούληση.
Τι προτείνετε για την βελτίωση της εικόνας του νησιού σε κάθε επίπεδο. Τι είναι εφικτό στην παρούσα φάση.
Εκτός από τον χωροταξικό σχεδιασμό που πρωτεύει, υπάρχουν μικρά πράγματα, που μπορούν να γίνουν άμεσα. Η συλλογή των σκουπιδιών για παράδειγμα θα μπορούσε να στοίχιζε πολύ λιγότερο αν συλλέγονταν τα σκουπίδια σε συγκεκριμένες ώρες, μόνον 2 ή 3 φορές τη βδομάδα από κάθε γειτονιά. Αυτή την πολυτέλεια του να πετάς τα σκουπίδια κάθε μέρα, όλες τις ώρες δεν την έχουν πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο. Στοιχίζει πολλαπλά γιατί εργάζονται τα συνεργεία επι 24ώρου βάσεως, νυκτερινές ώρες και κάθε μέρα. Ρωτήστε το Δήμο να σας πει το κόστος. Είναι απίστευτο.
Το κυκλοφοριακό επίσης πρέπει να λυθεί. Η ευκολότερη λύση φαίνεται να είναι αυτή με τα περιφερικά μεγάλα παρκινγκ και από εκεί να υπάρχει μια ταχύτατη δημοτική συγκοινωνία με το κέντρο. Παρότι μπορεί να φαίνεται υπερβολικό, πιστεύω ότι θα πρέπει μακροπρόθεσμα να προβλεφθεί μία , επαναλαμβάνω μόνον μία, ταχεία γραμμή (shuttle) από τα παρκινγκ προς το κέντρο της πόλης με μερικώς υπογειοποιημένες σιδηροτροχιές. Δεν είναι ανέφικτο αυτό. Στις ΗΠΑ ακόμα και ανάμεσα από πτέρυγες αεροδρομίων που απέχουν μερικά χιλιόμετρα κατασκευάζονται τέτοιες γραμμές. Για την στιγμή τα λεωφορεία είναι η λύση.
Οι ποδηλατόδρομοι θα πρέπει να προστατευτούν από αυτούς που παρκάρουν παράνομα , ακυρώνοντας τη χρήση τους , και να ξανασχεδιαστούν σε αρκετά σημεία. Θέλει κάποιο χρόνο για να αποφασίσουν και να μάθουν οι Κερκυραίοι να τους μεταχειρίζονται. Πρέπει όμως και ο Δήμος να πιστεύει σ’ αυτό και να τους προωθεί.
Η υπογείωση καλωδίων της ΔΕΗ και του ΟΤΕ είναι σημαντική αλλαγή που αναβαθμίζει αμέσως το τοπίο στην πόλη και στα παραδοσιακά χωριά. Σκεφτείτε πώς θα φαίνονταν η Γαρίτσα αν υπήρχαν στύλοι της ΔΕΗ με καλώδια. Η υπόλοιπη πόλη όμως είναι γεμάτη από καλώδια.
Διαβάσεις πεζών. Μπορούν να σχεδιαστούν σωστά και να μπουν φώτα που να αναβοσβήνουν στο πλάι όπως στο Λονδίνο, ώστε να προειδοποιείται ο οδηγός για να σταματά.
Ηχορύπανση. Υπάρχουν περιοχές στην πόλη που υποφέρουν όχι μόνον από τα μηχανάκια χωρίς εξατμίσεις, αλλά και από τη δυνατή μουσική από τα μπαρ. Η Δημοτική Αστυνομία δεν είναι ορατή. Είναι υποστελεχωμένη; Είναι ανοργάνωτη; Το αποτέλεσμα πάντως είναι θλιβερό. Χρειάζεται και εδώ χωροταξικός σχεδιασμός για να μπορούν να συνυπάρχουν ησυχία αλλά και διασκέδαση.
Το βράδυ η παλιά πόλη γεμίζει αυτοκίνητα, όχι από μόνιμους ή ανήμπορους κατοίκους αλλά από ανθρώπους που βαριούνται να περπατήσουν . Έχουν μάλιστα εξαφανίσει τα κολωνάκια που εμποδίζουν την είσοδο σε αρκετά σημεία . Δεν είναι δύσκολο να διορθωθεί αυτό.
Τα ιστορικά μνημεία πρέπει να αναδειχτούν και να προβληθούν. Τα παραδοσιακά χωριά πρέπει να προστατευτούν από αντιαισθητικές και συνήθως άνομες επεμβάσεις.
Η διοργάνωση ενός μεγάλου διεθνούς φεστιβάλ τέχνης, μουσικής και πολιτισμού είναι επίσης εφικτή και θα δώσει ώθηση στο νησί. Έχουν γίνει ήδη μερικές αξιόλογες προσπάθειες από διακεκριμένους συμπολίτες μας. Χρειάζεται όμως και αυτό επαγγελματική οργάνωση για να γίνει πραγματικά μεγάλο και να βγει και εκτός του νησιού.
Ποια άλλα προβλήματα έστω και μη άμεσα αντιμετωπίσιμα θεωρείτε ότι πρέπει να βελτιωθούν.
Υπάρχει ένα σπουδαίο θέμα με την νεολαία του τόπου. Η πλατεία και όσα συμβαίνουν σ’ αυτήν έχει γίνει ο κύριος τρόπος διασκέδασης και «εκπαίδευσης» της νεολαίας. Είναι θεμιτό να υπάρχουν τέτοιες συνάξεις. Όμως δεν μπορεί αυτός να είναι ο κύριος τρόπος διασκέδασης. Μπαράκια και ξενύχτι. Χρειάζονται και άλλες διέξοδοι. Ποιος θα τις δώσει; Θα πρέπει να υπάρξει διάλογος γονέων, ψυχολόγων , εκπαιδευτικών, Δήμου και να μάθει κανείς από τη διεθνή εμπειρία.
Ο Δήμος μπορεί να σχεδιάσει και να ευνοήσει άλλες δραστηριότητες. Στη Βαρκελώνη για παράδειγμα, υπάρχουν δημοτικοί χώροι που προσφέρουν δραστηριότητες όπως μαθήματα κεραμικής, ζωγραφικής, γλυπτικής, μουσικής και άλλα και είναι αυτοσυντηρούμενες από το μικρό παράβολο που δίνουν οι συμμετέχοντες. Πρέπει να φτιαχτούν αθλητικά γήπεδα και να διορθωθούν άμεσα τα υπάρχοντα πχ στο άλσος της Γαρίτσας.
Ένα σπουδαίο θέμα είναι η ποιότητα του νερού . Η κακή αυτή ποιότητα στοιχίζει πολύ περισσότερο απ’ όσο νομίζουμε. Αντικαθιστούμε τους θερμοσίφωνες κάθε μερικά χρόνια, χαλάνε οι σωληνώσεις , οι βρύσες, τα πλυντήρια και όλοι καταναλώνουν εμφιαλωμένο νερό. Με τον τρόπο αυτό , πέρα από το έξοδο, ρυπαίνουμε τον τόπο με τα πλαστικά μπουκάλια.
Το Πανεπιστήμιο, που είναι ένα ανεκτίμητο δώρο για τον τόπο αυτό, θα πρέπει να διευκολυνθεί για να αναπτυχθεί και να μεγαλώσει. Αυτή την εποχή ιδιαίτερα με την ύφεση, δοκιμάζεται πολλαπλά. Δεν συμφέρει τον τόπο να απαξιωθεί.
Η φύση του τουριστικού προϊόντος που πουλάμε θέλει μεγάλη μελέτη. Από τα απλά εμπορικά καταστήματα μέχρι το πώς προβάλλεται το μέρος. Δεν είμαι ο ειδικός για να πω πώς θα έπρεπε να γίνει η δουλειά. Αλλά σίγουρα υπάρχουν ειδικοί. Αντιλαμβάνομαι όμως ότι αυτό που γινόταν μέχρι σήμερα δεν απέδωσε.
Η ελαιοκομία επίσης πρέπει να ξανασυζητηθεί. Πώς θα γίνει παραγωγική; Πρέπει άραγε να διατηρηθεί μόνον η αισθητική της; Αν είναι έτσι ας προστατέψουμε το τοπίο. Αν όμως μπορούμε να εμπορευτούμε τον καρπό ας το κάνουμε επαγγελματικά.
Ποια θα ήταν η καλύτερη πρόταση που θα είχατε να κάνετε στους κυβερνώντες τον τόπο αλλά και στους πολίτες;
Για μεν τους κυβερνώντες θα είχα να επαναλάβω τα λόγια του Cochrane που έλεγε ότι “το μόνον που μένει για να σε συνοδεύει μετά τη μάχη είναι η συμπεριφορά σου κατά τη διάρκεια αυτής”. Η διοίκηση για τον καθένα θα κρατήσει μερικά χρόνια μόνον. Mετά, θα περάσουν όλοι στην ιστορία. Ο τόπος θα ωφεληθεί και οι ίδιοι θα τιμηθούν μόνον αν αφήσουν κάποια χρήσιμα έργα πίσω τους. Το ζητούμενο δεν είναι απλά η διεκπεραίωση όσων προκύπτουν στο δρόμο. Είναι ο σχεδιασμός νέων δρόμων. Τολμήστε λοιπόν! Κάντε τη δουλειά χωρίς να κοιτάτε τις δημοσκοπήσεις αλλά το συμφέρον του τόπου. Επίσης κινητοποιείστε τους κάτοικους. Ζητείστε να σας βοηθήσουν. Υπάρχει διάθεση για εθελοντική εργασία, αρκεί να γίνει αυτό συγκεκριμένο.
Στον κόσμο θα πρότεινα να υιοθετήσει τη νοοτροπία των Ιρλανδών που προανέφερα: “ Έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα. Πρέπει να το λύσουμε”. Αν δεν το λύσουμε εμείς κανένας άλλος δεν θα το λύσει για μας. Πρέπει να αρνηθούμε να τρομοκρατούμαστε. Το μάθημα από το ναυάγιο του Τιτανικού, με το οποίο παρομοίασαν κάποιοι την ιστορική στιγμή που διανύουμε, δεν είναι ότι πρέπει να φοβόμαστε, αλλά ότι κάποιοι κατάφεραν να επιβιώσουν. Πρέπει να πάψουμε να είμαστε ανεκτικοί σε πλαδαρούς πολιτικούς που διαιωνίζουν τα προβλήματα. Δεν πρέπει να ανεχόμαστε και αντιπολιτευόμενες θορυβώδεις μειοψηφίες που παρακωλύουν τα έργα επί μονίμου βάσεως.
Επίσης θα προέτρεπα τον κόσμο να αντιδράσει στην φανερά άδικη μεταχείριση που συνοδεύει αρκετά από τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Η αναγκαιότητα για κάποια μέτρα δεν εξαγνίζει τις αδικίες λόγω του κακού ή πρόχειρου σχεδιασμού. Οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ για παράδειγμα πρέπει να διεκδικήσουν την παροχή υπηρεσιών υγείας τις οποίες έχουν προπληρώσει. Δεν μπορεί να κάθονται και να σέρνονται σιωπώντας και να ανέχονται την πλήρη απογύμνωση του οργανισμού από ιατρούς επειδή αυτό γίνεται για λόγους λιτότητας, την ίδια στιγμή που τα πολιτικά κόμματα επιχορηγούνται με 13,5 εκατομμύρια ευρώ για το πρώτο τρίμηνο! Πρέπει να διεκδικήσουμε προτεραιότητες και ανθρωπιά.
Αντώνης Κογεβίνας.
Σημείωση: Ο Αντώνης Κογεβίνας έχει διατελέσει Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Κέρκυρας , Πρόεδρος της Ιατροχειρουργικής Εταιρείας Κέρκυρας, Εκπρόσωπος των Ελλήνων Γαστρεντερολόγων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (UEMS ) και Πρόεδρος της Επιτροπής Ανταλλαγών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Γαστρεντερολογίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου