Να πουλήσουμε το χωράφι του παππού...

Του Πέτρου Μάρκαρη
http://www.aixmi.gr/

Εντάξει, να δεχτώ ότι ήταν ατόπημα της τρόικας ότι έσπευσε να ανακοινώσει την εκποίηση ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου για να συγκεντρωθούν 50 δισ. στα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ανακοινώσεις τέτοιας βαρύτητας ανήκουν αποκλειστικά στη δικαιοδοσία της κυβέρνησης.

Πέραν, όμως, του ατοπήματος, τι ήταν αυτό το φοβερό που ανακοίνωσε η τρόικα; Ας προσπαθήσουμε να το δούμε μέσα από μια σειρά από «αφελείς» ερωτήσεις.
Ερώτηση πρώτη: Τι θα έκανε κάποιος που χρωστάει, αλλά δε διαθέτει όλο το ποσό, για να εξοφλήσει το χρέος του στο ακέραιο; Θα πρότεινε στο δανειστή του να του δώσει ένα ποσό έναντι και να ξοφλήσει το υπόλοιπο αργότερα. Αυτό ακριβώς είπε και η τρόικα: «Πληρώστε ένα μέρος της οφειλής σας, για να...
αναδιαρθρώσετε το υπόλοιπο χρέος και, μάλιστα, με χαμηλότερο τόκο».
Αν το δούμε ψύχραιμα, θα διαπιστώσουμε ότι η προτεινόμενη ρύθμιση είναι ευνοϊκή, από τη στιγμή που αδυνατούμε να πληρώσουμε ολόκληρο το δημόσιο χρέος και είναι βέβαιο ότι θα μας βουλιάξουν οι τόκοι.
Άλλωστε, το ίδιο λένε από την πρώτη μέρα ο Πολ Κρούγκμαν, ο Ντάνιελ Ρουμπινί, οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς του Λονδίνου και Γερμανίας, αλλά και ένα σωρό άλλοι διεθνούς κύρους οικονομολόγοι: Aν δεν αναδιαρθρώσουμε το χρέος δε θα βγούμε από το λούκι, όσες περικοπές κι αν κάνουμε.
Ερώτηση δεύτερη: Γιατί τότε μας πιάνει ταραχή, επειδή η τρόικα επανέλαβε αυτό που έχουν πει ήδη μια σειρά από ειδήμονες; Εδώ χωράνε δυο απαντήσεις. Η πρώτη είναι ότι όλοι οι άλλοι δεν ορίζουν την τύχη μας, άρα τους διαγράφουμε ως «Κασσάνδρες». Η τρόικα ορίζει, όμως, την – οικονομική – τύχη μας, άρα νομιμοποιούμαστε να τους υποβαθμίσουμε σε απλούς υπαλλήλους.
Η δεύτερη απάντηση είναι ότι σ’ εμάς ο λαϊκισμός είναι πιο αποτελεσματικός όταν συνοδεύεται από μια δόση εθνικής υπερηφάνειας. Να εκποιήσουμε εθνικό έδαφος; Γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός θέλει να προλάβει δια νόμου μια τέτοια εθνική προδοσία.
Και εδώ έρχεται η τρίτη ερώτηση: Τι κάνεις, όταν δεν έχεις τα λεφτά για να πληρώσεις ένα μέρος των δανεικών σου και να πάρεις παράταση: Η απάντηση είναι απλή: Πουλάς το χωράφι του παππού σου και τα εξασφαλίζεις. Να συνεννοούμαστε, το πουλάς δεν το αξιοποιείς. Γιατί ώσπου να αποδώσει η αξιοποίηση, θα βρίσκεσαι ήδη στη φυλακή. Όποιος νομίζει ότι οι κανόνες στο δημόσιο χρέος είναι διαφορετικοί από το προσωπικό, κάνει λάθος. Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν και στις δυο περιπτώσεις.
Ερώτηση τέταρτη: Μα δεν είναι υπέρογκο ποσό τα 50 δις σε τέσσερα χρόνια; Είναι; Τα 50 δισ. είναι το 13,8% του συνολικού δημόσιου χρέους μας, που είναι 360 δισ. Μας προτείνουν, δηλαδή, να πληρώσουμε λιγότερο από το 15% αυτών που χρωστάμε, για να πετύχουμε μια ευνοϊκή ρύθμιση.
Από τη στιγμή που δεν μπορούμε να εισπράξουμε φόρους και δεν έχουμε άλλους αξιόλογους πόρους, τι άλλο μας μένει από το να πουλήσουμε το χωράφι του παππού; Αυτό λέει η τρόικα.
Άντε μετά να δώσεις άδικο στην κυρία Μέρκελ, που ζητάει να κατοχυρωθεί συνταγματικά ότι το δημόσιο έλλειμμα θα είναι μηδενικό. Δηλαδή, βάλτε οι ίδιοι φρένο στον εαυτό σας, γιατί δεν μπορούμε να σας κηδεμονεύουμε συνέχεια. Η Γερμανία έχει πρόβλεψη στο δικό της σύνταγμα, η οποία ορίζει ότι κάθε δημόσιο δάνειο πρέπει να εξοφλείται σε μια πενταετία από τη σύναψη του.
Η τροποποίηση του γερμανικού συντάγματος έγινε με απόφαση του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Γερμανίας και με ένα σκεπτικό, που θα έπρεπε να μας γίνει μάθημα. Οι δικαστές τεκμηρίωσαν την απόφαση τους με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί μια κυβέρνηση να επιβαρύνει τις επόμενες γενιές με την αποπληρωμή των δανείων, που αυτή έχει συνάψει.
Είπε με άλλα λόγια, ότι δεν μπορούν τα παιδιά σας να ξοφλάνε τα δικά σας δανεικά. Εμείς έχουμε επιβαρύνει με δανεικά και τα δισέγγονα μας. Και την ίδια στιγμή θέλουμε να περάσουμε νόμο, που θα απαγορεύει στα δισέγγονα μας να εκποιήσουν δημόσια γη για να ξοφλήσουν τα δανεικά, που εμείς τους φορτώσαμε.