Στον Φίλο μου τον Γιώργο

Χτες όταν μετά από μια μεγάλη βόλτα στην πόλη της Κέρκυρας και την συζητήσει με τον φίλο μου τον Γιώργο γύρισα στο μαγαζί και κα8ησα και σκεπτόμουν την συζήτηση μας
λοιπόν τα παρακάτω μπορεί να μην ισχύουν Όλα αλλά φιλέ στο αφιερώνω

Πέρασαν...
οι εποχές που ξενυχτούσες πίνοντας…και την άλλη μέρα ήσουν εντάξει
οι εποχές που δεν σε ενδιέφερε τι τρως και τι πίνεις…που γελούσες στο άκουσμα της λέξης χοληστερίνης...
οι εποχές που ήσουν επαναστάτης χωρίς αιτία ? ? ?
οι εποχές που δεν έκανες συμβιβασμούς και είχες την απαίτηση να συμβιβαστούν οι άλλοι μαζί σου ???…
οι εποχές που δεν σε ένοιαζε «τι λένε οι άλλοι….»
οι εποχές που είχες πιο πυκνό μαλλί οι εποχές της ανεμελιάς και της ανευθυνότητας…
οι εποχές των χαζών ή των πλατωνικών ερώτων…
οι εποχές που ήσουν απόλυτος και σίγουρος για τη ζωή…
οι εποχές που ο έρωτας ήταν πιο αγνός…

πέρασαν τόσα καλοκαίρια και εσύ θυμάσαι κυρίως το τελευταίο…

πέρασαν…
οι εποχές που θυμώσουν περισσότερα….
οι εποχές που εμπιστευόσουν πιο πολύ…
οι εποχές που το ταξίδι σου ανέβαζε την αδρεναλίνη…
οι εποχές που όποτε άφηνες το σπίτι αισθανόσουν ασφάλεια…
οι εποχές που έκανες φίλους πιο εύκολα…
το καταλαβαίνεις ότι γερνάς…
σου το υπενθυμίζουν οι αντοχές σου και οι αντιδράσεις σου…
όσο όμως κι αν μεγαλώσεις, στην ψυχή σου θα μένει πάντα ένα μικρό παιδί…
που θα χαίρεται και θα γελάει με τα «μικρά χαζά πράγματα».
Έρχονται και άλλα ωραία όμως…
και όλα αυτά που πέρασαν και τώρα σε χαιρετούν, μπαίνουν σε μικρά κουτάκια που τα ανοίγεις…όταν μένεις μόνος σου τα βράδια και σε πιάνει νοσταλγία….
Καλό βράδυ φιλε