Η Αθήνα του Κώστα Μασσέρα Ο εξαιρετικός φωτογράφος που φωτογραφίζει την Αθήνα τα τελευταία είκοσι χρόνια μιλάει στο lifo.gr και μας παραχωρεί μερικές από τις καλύτερες λήψεις του.

 

Ποια σημεία της πόλης είναι τα αγαπημένα σου;

Η αγαπημένες μου περιοχές, το Σύνταγμα, το Μοναστηράκι, η Πλάκα, το ιστορικό κέντρο. Ο λόγος πολύ απλός, εκεί βρίσκω τα περισσότερα φωτογραφικά μου θέματα. Είμαι αθεράπευτα Ομονοιακός. Κάθε πρωί πίνω εδώ τον καφέ μου, και όσο με ξέρω η ζωή μου μοιράζεται ανάμεσα σε δύο πλατείες: στα Εξάρχεια και την Ομόνοια. Τα Εξάρχεια έχουν συνδεθεί βέβαια με τα νεανικά μου χρόνια.
Μερικές φορές νιώθω ότι η Πατησίων είναι το σύνορο δύο διαφορετικών κόσμων, που συγκρούονται καθημερινά διεκδικώντας ο καθένας τον χώρο του. Τα κυνηγητά ανάμεσα σε αστυνομικούς και κλέφτες ή εμπόρους ναρκωτικών είναι ρουτίνα. Ο Εθνικός κήπος είναι το στολίδι -ακόμα- της πόλης μας. Είναι η φυσική επιλογή για όποιον θέλει να χαλαρώσει. Έτσι όταν θέλω να νιώσω λίγο τουρίστας, δραπετεύω από την βουή και κρύβομαι μέσα στο πράσινο του κήπου. Μου αρέσει έστω και έτσι η Αθήνα, ίσως είμαι ένας διαβρωμένος αστός, όπως όμως λέει και ο Χριστιανοπουλος σε ένα ποίημα του για τους γέρους που γυρνάνε στα χωριά τους: "Θέλουν νὰ τιμήσουν μὲ τὸ πτῶμα τους τὴν πατρίδα ποὺ ἀρνήθηκαν μὲ τὸ σῶμα τους".
Σίγουρα δεν θα φάω την σύνταξη μου στο χωριό μου. 

Ποια είναι η πιο άγρια σκηνή που έχεις πετύχει στην πόλη ενώ φωτογραφίζεις;


Ο ξυλοδαρμός ενός νεαρού από δύο συνομίληκούς του, πιθανό για τα ναρκωτικά. Όλα γίνανε τόσο γρήγορα που μέχρι να φτάσω κοντά είχαν ήδη εξαφανιστεί. Δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να χρησιμοποιήσω την μηχανή μου. Ποιός ο λόγος να αναπαράγω σκηνές που παίζει καθημερινά η τηλεόραση;

Και ποια η πιο ρομαντική;

Τα χειμωνιάτικα απογεύματα ο ουρανός γεμίζει χρώματα, ένας ήλιος μου χαμογελάει μέσα από τα σύννεφα, σαν μου λέει ότι τίποτε αληθινό δεν έχει χαθεί σε αυτή την πόλη.

Πως έχεις δει την Αθήνα με μεταμορφώνεται και να αλλάζει όλα αυτά τα χρόνια που την φωτογραφίζεις;

Η Αθήνα έχει αλλάξει τραγικά τα τελευταία χρόνια προς το χειρότερο. Η μόνη καλή αλλαγή είναι η δημιουργία του μετρό. Οι Ολυμπιακοί αγώνες που θα μπορούσαν να αναπλάσουν την πόλη αποδείχτηκαν τελικά καταστροφικοί για την οικονομία. Το μεγάλο κύμα των μεταναστών,τα στέκια των ναρκωτικών, ή άναρχη χρήση των κτηρίων, η ελλιπής καθαριότητα, το ετσιθελικό παρκάρισμα σε διαβάσεις πεζών
είναι τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας, και δεν βλέπω πουθενά τον Ηρακλή.

Ποιος φωτογράφους θαυμάζεις και γιατί;

Δύο κλασσικούς φωτογράφους: Τον Gary Winogrand, ανήσυχος κινητικός με την ιδιαίτερη προοπτική του, δείχνει με την πρώτη ματιά μια εξωστρέφεια, που σε εκπλήσσει με τον καιρό με την απέραντη μοναξιά που κρύβει και τον Andre Kertesz πιο "εσωτερικός", πιο γαλήνιος, πιο ίσως αυτοβιογραφικός, οι εικόνες του μοιάζουν απλές αλλά φτάνει να τις παρατηρήσεις λίγο πιο καλά για να σου αποτυπωθούν για πάντα.

 




































http://www.masseras.com