Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

«Αργοπεθαίνει όποιος.» Pablo Neruda






Αυτός που γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
Επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
Χωρίς να αλλάζει ποτέ ρυθμό,
Αυτός που δεν διακινδυνεύει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,
Αυτός που δεν παίρνει το λόγο να μιλήσει και δεν αποπειράται,
Αργοπεθαίνει.

Αυτός που αποδιώχνει απο πάνω του τα πάθη, 
Που επιλέγει το μαύρο πάνω στο άσπρο,
Και προτιμά την τελειοποίηση λεπτομερειών,
Αντί από ένα χείμαρρο συναισθημάτων,
Σαν αυτούς που κάνουν τα μάτια να φέγγουν,
Και μετατρέπουν το χασμουρητό σε χαμόγελο,
Προκαλώντας καρδιοχτύπι μπροστά στα λάθη και στα συναισθήματα,
Αργοπεθαίνει.

Αυτός που δεν κάνει τα πράγματα άνω-κάτω,
Και είναι δυστυχής στη δουλειά του,
Που δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα
Για να κυνηγήσει ένα όνειρο,
Αυτοί που δεν αρνούνται τις εχέφρονες συμβουλές τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους,
Αργοπεθαίνουν.

Αυτός που δεν ταξιδεύει, 
Που  δεν διαβάζει,
Που δεν ακούει μουσική,
Αυτός που δεν βλέπει την ομορφιά στον εαυτό του,
Και αυτή που δεν βρίσκει χάρη στον εαυτό της ,
Αργοπεθαίνουν .

Αυτός που σιγοκαταστρέφει την αυτοεκτίμησή του
Που δεν επιτρέπει στον εαυτό του να βοηθηθεί,
Που ασταμάτητα μεμψιμοιρεί για την κακή τύχη του,
Και για την βροχή που δεν σταματά,
Αργοπεθαίνει.

Αυτός που εγκαταλείπει ένα σχέδιο πριν ακόμα το αρχίσει,
Που αρνείται να ρωτήσει για θέματα που δεν γνωρίζει,
Αυτός η αυτή που δεν απαντούν όταν ερωτώνται για πράγματα που γνωρίζουν,
Αργοπεθαίνουν.

Ας προσπαθήσουμε να αποφύγουμε το θάνατο σε μικρές δόσεις,
Υπενθυμίζοντας στους εαυτούς μας ότι το να είναι κάποιος ζωντανός
Απαιτεί μια προσπάθεια κατά πολύ μεγαλύτερη απο απλά να αναπνέει

Μόνο μια φλογερή υπομονή θα οδηγήσει
Στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Bookmark and Share