«Με τα ρούχα αιματωμένα, / ξέρω ότι έβγαινες κρυφά, / να γυρεύεις εις τα ξένα / άλλα χέρια δυνατά. // Μοναχή το δρόμο επήρες, // εξανάλθες μοναχή· / δεν είνʼ εύκολες οι θύρες, / εάν η χρεία τες κουρταλεί. // Αλλος σου έκλαψε εις τα στήθια, / αλλʼ ανάσαση καμιά· άλλος σου έταξε βοήθεια,  και σε γέλασε φρικτά! // Αλλοι, ωιμέ, στη συμφορά σου / οπού εχαίροντο πολύ, / σύρε να ʼ βρεις τα παιδιά σου, / σύρε ελέγαν οι σκληροί». |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου