Αλέξη....ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ

Το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει και ο Συνασπισμός πρέπει ως εκ τούτου να ετοιμασθεί ώστε ένα κομμάτι του να συγκυβερνήσει μαζί του, για να σχηματισθεί αυτοδύναμος κυβέρνηση και να σωθεί ο τόπος «τους», γιατί έτσι που τον έχουν κάνει σε λίγο όλοι εμείς οι υπόλοιποι θα είμαστε ξένο σώμα.
Έτσι, λοιπόν, μετά την αυθόρμητη πτώση των δημοσκοπήσεων, άρχισαν και τα ρεπορτάζ να μας λένε για την ….ανώμαλη προσγείωση του «φαινομένου Αλέξης».

Πως το έπαθε αυτό;

Έβαλε … «τρικλοποδιές στον εαυτό του» μας πληροφορούν

«Τα Νέα». Προσέξτε τι άλλο ανακαλύπτει η εφημερίδα που, περιέργως, δεν το είχε προσέξει μέχρι τώρα:
Μέχρι την ανάδειξή του στην ηγεσία του Συν «το όνομα Τσίπρας ήταν οικείο σε έναν αμιγώς στενό κομματικό κύκλο από τον οποίο προερχόταν ο 32χρονος τότε υποψήφιος… δεν είχε επιδείξει έως τότε αξιοσημείωτες πολιτικές περγαμηνές.

Η θητεία του στη Νεολαία, η προτέρα παρουσία του ως εκπροσώπου των φοιτητών του Πολυτεχνείου στο Πρυτανικό Συμβούλιο, αλλά και ο πρωταγωνιστικός του ρόλος στο μαθητικό κίνημα των καταλήψεων της περιόδου Τεμπονέρα φαίνεται πως δεν συγκινούσαν ούτε τους ψηφοφόρους του ίδιου του Συνασπισμού.

Όλες οι απόπειρές του να ασχοληθεί με τα κοινά στέφθηκαν στο παρελθόν με αποτυχία…..Έτσι, το 2004 βρέθηκε ανάμεσα στους τελευταίους σε σταυρούς υποψηφίους του ΣΥΝ στην Α΄ Αθηνών, ενώ πολύ νωρίτερα δοκιμάζοντας την τύχη του στις νομαρχιακές εκλογές του 1998 εισέπραξε μεγάλη απογοήτευση αφού κατατάχθηκε σε χαμηλή θέση ανάμεσα στους υπόλοιπους υποψήφιους συμβούλους…»
Πως όμως αυτός ο «αποτυχημένος» κατά το άρθρο πολιτικός κατάφερε να λάμψει έστω και για τόσο λίγο στο πολιτικό στερέωμα της Αριστεράς και του τόπου:

«Τον Ιούνιο του 2006, μερικούς μήνες πριν από τις δημοτικές εκλογές, τα ποσοστά του δεν ξεπερνούσαν το 3%. Ο Αλέξης Τσίπρας καθ΄ υπόδειξη επικοινωνιολόγων αναγκάστηκε να πετάξει τα χοντρά γυαλιά του και να αποχωριστεί τα καρό πουκάμισα των αμφιθεάτρων.

Η άνοδός του άρχισε όταν- έπειτα από μία έξυπνη καλοκαιρινή εκστρατεία- βρέθηκε ως καλεσμένος στα στούντιο μεγάλων καναλιών καταφέρνοντας να αποσπάσει την προσοχή ακόμη και πολιτών που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζαν την ύπαρξή του. Το αποτέλεσμα; Ήρθε τον Οκτώβριο του 2006 όταν εξελέγη με 10,51% δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων ως επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης Ανοιχτή Πόλη……»
Καλά μιλάμε για φοβερά καρφιά. Προσέξτε και το εξής: Το διάστημα μετά την εκλογή του στην προεδρία του ΣΥΝ, ο Αλέξης Τσίπρας έγινε κάτι σαν τον Σάκη Ρουβά της πολιτικής, λένε στον Συνασπισμό. Στις περιοδείες του εμφανίζονταν σχολικά λεωφορεία, ενώ κοριτσάκια τού ζητούσαν αυτόγραφα ωσάν να ήταν τηλεοπτικός αστέρας. Ο ίδιος παραχωρούσε τη μία συνέντευξη μετά την άλλη. Σύντομα εγκατέλειψε το σπίτι του στα Εξάρχεια και μετακόμισε στην Κυψέλη πίσω από το Αττικό Άλσος. Κατά τ΄ άλλα δεν άλλαξε καθόλου τις συνήθειές του, αφού συνέχισε να καβαλάει μηχανές και να πηγαίνει στα ματς του Παναθηναϊκού έχοντας εισιτήριο διαρκείας. Εκείνο το διάστημα μετά την εκλογή φρόντισε να ενημερώσει την κοινή γνώμη και για τις πολιτικές του απόψεις. Είπε πως «η σκέψη του Μάο είναι πολύ πιο διαχρονική από εκείνη του Μαρξ και του Λένιν» και υποστήριξε ότι ο Τσε Γκεβάρα «μπορεί να έβαζε σε κίνδυνο την ανθρωπότητα διότι είχε θέσεις πολύ ακραίες». Παράλληλα έδειξε πως δεν φοβάται να εκτεθεί στην κοινή γνώμη, αφού δέχτηκε να φωτογραφηθεί δεμένος με σκοινιά γύρω από μία καρέκλα από τους συντάκτες του περιοδικού Schooligans….»
Όλα αυτά βεβαίως προέρχονται από πληροφορίες που δίνουν στην εφημερίδα «στελέχη του Συνασπισμού». Τα οποία προφανώς δεν τα είχαν αντιληφθεί αυτά προηγουμένως και γι αυτό χειροκροτούσαν και πηδούσαν από τη χαρά τους όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κόντευε να γίνει …δεύτερο κόμμα. Αλλά ας μην απογοητεύεται η Αριστερά. Τα ίδια πήγε να κάνει το Συγκρότημα Λαμπράκη και με τον ΓΑΠ. Και το μόνο που κατάφερε τελικά ήταν από «ακατάλληλο» να τον κάνει …καταλληλότερο. Έχει λοιπόν ελπίδες ακόμα ο κ. Τσίπρας