Φονική ρύπανση πνίγει το Αλιβέρι

Πηγή: ΝΕΑ, του Χάρη Καρανίκα http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=1401877

Ένα δεύτερο Θριάσιο δημιουργείται στο Αλιβέρι. Αυτό προκύπτει από την πρώτη συστηματική μελέτη της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που άρχισε να διεξάγεται πριν από λίγους μήνες και στην οποία τα φονικά μικροσωματίδια καταγράφουν τιμές- ρεκόρ. Την ίδια ώρα η ΔΕΗ σχεδιάζει τη δημιουργία νέας μονάδας παραγωγής ρεύματος που θα καίει λιθάνθρακα. Αυξημένες εμφανίζονται και οι συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων στη θάλασσα.
«Στην περιοχή μας παρατηρούνται αυξημένα κρούσματα σκλήρυνσης κατά πλάκας, εμφραγμάτων, εγκεφαλικών, αναπνευστικών προβλημάτων αλλά και καρκίνου. Για παράδειγμα, τα κρούσματα σκλήρυνσης κατά πλάκας σε πληθυσμό 10.000 ανθρώπων, δηλαδή όσοι οι κάτοικοι της περιοχής, θα έπρεπε θεωρητικά να μετριούνται στα δάχτυλα. Εδώ εμείς έχουμε δεκάδες. Επίσης ανησυχητική είναι η αύξηση κρουσμάτων αναπνευστικών προβλημάτων- ρινίτιδες, βρογχίτιδεςστα παιδιά. Γι΄ αυτό πρέπει να γίνει οπωσδήποτε επιδημιολογική μελέτη», λέει στα «ΝΕΑ» ο ιατρός στο Αλιβέρι Βασίλης Ντόβολης.

Η περιβαλλοντική επιβάρυνση του Αλιβερίου άρχισε πριν από μισό αιώνα και έκτοτε συνεχίζεται. Στην αρχή ήταν το ορυχείο λιγνίτη και ο λιγνιτικός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής, έπειτα ο σταθμός που λειτουργεί με μαζούτ, κι αργότερα η τσιμεντοβιομηχανία και άλλα εργοστάσια που έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή ανάμεσα σε σπίτια, καθώς δεν υπήρξε ποτέ χωροταξικός σχεδιασμός.

Νέος σταθμός

Σύμφωνα με περιβαλλοντικές οργανώσεις, η λειτουργία ενός νέου σταθμού ισχύος 800 ΜW που θα καίει λιθάνθρακα θα απελευθερώνει στον αέρα της περιοχής περίπου 336 τόνους αιωρούμενων σωματιδίων, 3,4 εκατομμύρια τόνους οξειδίων του αζώτου, 2,3 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του θείου και 4,6 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα.
Μόλις τον περασμένο Ιούνιο, ο καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κ. Αλέξης Παπαγιάννης άρχισε να καταγράφει τις συγκεντρώσεις των μικροσωματιδίων στο Αλιβέρι. Τα ευρήματά του είναι συγκλονιστικά: μόνο μέσα στον Αύγουστο, ο σταθμός μετρήσεων κατέγραψε υπερτετραπλάσιες συγκεντρώσεις από τα προτεινόμενα όρια στα ΡΜ 2,5, τα οποία αποκαλούνται και «φονικά» μικροσωματίδια, αφού λόγω της μικρής διαμέτρου τους εισχωρούν στις κυψελίδες των πνευμόνων και περνούν στο αίμα. Σύμφωνα δε με έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα, υπολογίζεται ότι αν οι ετήσιες συγκεντρώσεις των φονικών μικροσωματιδίων δεν ξεπερνούσαν τα 15 μικρογραμμάρια, θα αποφεύγονταν περίπου 2.700 θάνατοι.
Πνευμονοπάθειες

«Τα στοιχεία από το Κέντρο Υγείας της περιοχής δείχνουν ότι κατά την περίοδο του Αυγούστου που παρατηρήθηκαν αυξημένες συγκεντρώσεις ΡΜ 2,5, είχαμε και έξαρση σε πνευμονοπάθειες και καρδιακά επεισόδια», λέει στα «ΝΕΑ» ο πνευμονολόγος κ. Γ. Κουλούρης, ο οποίος συνεργάζεται με τον καθηγητή Πολυτεχνείου κ. Παπαγιάννη στην ανάλυση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης του Αλιβερίου. «Ιδιαίτερη εντύπωση μάς έχει προκαλέσει το γεγονός ότι συγκεκριμένες ημέρες καταγράφεται αύξηση των μικροσωματιδίων κατά τις νυχτερινές ώρες- από τα μεσάνυχτα έως τις 4 τα ξημερώματα. Προς το παρόν υποπτευόμαστε ότι είτε οι βιομηχανίες αλλάζουν καύσιμο είτε δεν λειτουργούν τα φίλτρα του σταθμού. Από τα αποτελέσματα των μετρήσεων προκύπτει ότι έχουμε δύο τουλάχιστον ρυπογόνες βιομηχανίεςη μία είναι η ΑΓΕΤ και η άλλη ο σταθμός της ΔΕΗ. Λόγω δε της μορφολογίας της περιοχής- λεκάνη, η οποία δεν αερίζεται εύκολα- το ενδεχόμενο να εγκατασταθεί εδώ λιθανθρακικός σταθμός μεγάλης ισχύος θα επιβάρυνε ακόμα περισσότερο την κατάσταση», συμπληρώνει ο κ. Κουλούρης.
ΓΝΩΜΕΣ
Πολίτες β΄ κατηγορίας Του Αχιλλέα ΠληθάραΣτην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα πολίτες β΄ κατηγορίας.

Σε αυτήν ανήκουν, δυστυχώς ακόμα, οι κάτοικοι του Αλιβερίου που μεγαλώνουν τα παιδιά τους ανάμεσα σε τσιμινιέρες, τσιμεντάδικα, ρύπους και απόβλητα. Είναι οι άνθρωποι που βλέπουν να απομακρύνονται τα όνειρά τους για καθαρότερο μέλλον και καλύτερη υγεία, παρατηρώντας κάποιες τουλάχιστον περίεργες μεθοδεύσεις για κατασκευή μονάδας λιθάνθρακα από τη ΔΕΗ, με την ανοχή της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) και της Κτηματικής Εταιρείας Δημοσίου (ΚΕΔ). Η ΚΕΔ μάλιστα εμφανίζεται πρόθυμη να παραχωρήσει συγκεκριμένη έκταση στη ΔΕΗ για την κατασκευή της μονάδας. Πρόκειται όμως για μια έκταση που η ΚΕΔ είχε προ ολίγων ετών παραχωρήσει στους πολίτες του Αλιβερίου για τη δημιουργία σχολείου και έργων πρασίνου. Κάρβουνο λοιπόν αντί για πράσινο, με συνοπτικές διαδικασίες εις βάρος του περιβάλλοντος, της υγείας και της ηθικής. Ο Αχιλλέας Πληθάρας είναι υπεύθυνος εκστρατειών του WWF Ελλάς και συντονιστής της Συμμαχίας Ενάντια στον Λιθάνθρακα.
«Δεν κάπνισα ποτέ και έχω καρκίνο στον πνεύμονα» «Στην οικογένειά μου δεν υπάρχει ιστορικό καρκίνου.

Δεν κάπνιζα, γενικότερα πρόσεχα τη διατροφή μου και δεν έκανα καταχρήσεις. Από το 2001, οπότε και μου διέγνωσαν καρκίνο του πνεύμονα, συνεχώς σκέφτομαι ότι μπορεί να μου έχει προκληθεί από τη ρύπανση που έχουμε στο Αλιβέρι. Δεν μπορώ να το αποδείξω, όμως όλο και περισσότεροι συντοπίτες μου αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας- και αυτό δεν το λέω μόνο εγώ, αλλά και οι γιατροί».
Πιθανότατα η κ. Σοφία Μολέ, που διαμένει εδώ και χρόνια στο Αλιβέρι, να μην καταφέρει ποτέ να μάθει αν ο καρκίνος από τον οποίο πάσχει οφείλεται στην περιβαλλοντική ρύπανση. Για να έχει έστω και μια εικόνα για το τι μπορεί να της προκάλεσε τη συγκεκριμένη ασθένεια θα έπρεπε να γίνει στην περιοχή μια επιδημιολογική μελέτη- η οποία όμως ακόμη αν αρχίσει σήμερα θα διαρκέσει τουλάχιστον πέντε με δέκα χρόνια.
Εκτός ορίων και τα δηλητήρια στη θάλασσα

«Αν προχωρήσουν τα σχέδια της ΑΓΕΤ για την καύση του RDF, του υλικού που προκύπτει από την επεξεργασία των σκουπιδιών στα Λιόσια, είναι πολύ πιθανό να έχουμε και απελευθέρωση διοξινών», επισημαίνει ο ιατρός Βασίλης Ντόβολης, εξηγώντας ότι στις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις είναι δύσκολο να επιτευχθούν θερμοκρασίες καύσης ώστε να μην εκλύονται οι επικίνδυνες ουσίες.

Σύμφωνα με μελέτη του ΑΠΘ, στην περιοχή κολύμβησης του Αλιβερίου οι τιμές του νικελίου ανέρχονται σε 84 μικρογραμμάρια ανά λίτρο θαλασσινού νερού, ενώ στην περιοχή παλαιών αποθέσεων φτάνει τα 194 μικρογραμμάρια- το όριο είναι 74. Παλαιότερη έρευνα του Πανεπιστημίου Πατρών στην παράκτια ζώνη του Αλιβερίου εντόπισε αυξημένες συγκεντρώσεις νικελίου, καδμίου, μολύβδου και χρωμίου.