Τον βρίζουν τον Μητσοτάκη οι φυλλάδες του ΠΑΣΟΚ για όσα είπε στο συμπόσιο για την Αποστασία του «Ιδρύματος Μητσοτάκη» αλλά μάλλον πρέπει να τον ευγνωμονούν. Όσα είπε για εκείνες τις πολύ μακρινές πλέον ιστορίες των εκλογών του 1961 της «βίας και νοθείας» και της Αποστασίας, έκαναν στην πραγματικότητα πολύ καλό στο ΠΑΣΟΚ γιατί θυμήθηκε ότι έχει και …ιδεολογία. Που δεν είναι άλλη από τον «Ανδρεϊσμό», όπως κι αν αυτός εκφράστηκε ιστορικά: «Ανένδοτος», «Τρίτος Δρόμος προς το Σοσιαλισμό», «Κοσκωτάς», «Λούβαρης», «Μιμή» κλπ.
Στην Ελλάδα υπήρχαν πάντα «δύο κόσμοι». Βασιλικοί και βενιζελικοί, ξενόδουλοι και εθνικόφρονες, δεξιοί και αριστεροί, πράσινα καφενεία και γαλάζια καφενεία, Παπανδρέου και Μητσοτάκης, Καραμανλής και Παπανδρέου. Ο διπολισμός δηλαδή του Λαλιώτη δεν ήταν και καμία σπουδαία ανακάλυψη. Πάντα στη διαίρεση του ελληνικού λαού σε δύο αντίθετους κόσμους, στηριζόταν το εκάστοτε κατεστημένο. Αλλά ο ΓΑΠ δεν είναι καθόλου φορτισμένος πόλος και έτσι σπεύδει να καλύψει τα κενά ο άλλος πόλος του δικομματισμού, θυμίζοντας τον Ανδρέα. Όπως θα έλεγε και ένας φιλόσοφος «η διαλεκτική του καλού και του κακού στην υπηρεσία της εξουσίας». Η διαλεκτική της ευτέλειας, που λέω κι εγώ.
Στην Ελλάδα υπήρχαν πάντα «δύο κόσμοι». Βασιλικοί και βενιζελικοί, ξενόδουλοι και εθνικόφρονες, δεξιοί και αριστεροί, πράσινα καφενεία και γαλάζια καφενεία, Παπανδρέου και Μητσοτάκης, Καραμανλής και Παπανδρέου. Ο διπολισμός δηλαδή του Λαλιώτη δεν ήταν και καμία σπουδαία ανακάλυψη. Πάντα στη διαίρεση του ελληνικού λαού σε δύο αντίθετους κόσμους, στηριζόταν το εκάστοτε κατεστημένο. Αλλά ο ΓΑΠ δεν είναι καθόλου φορτισμένος πόλος και έτσι σπεύδει να καλύψει τα κενά ο άλλος πόλος του δικομματισμού, θυμίζοντας τον Ανδρέα. Όπως θα έλεγε και ένας φιλόσοφος «η διαλεκτική του καλού και του κακού στην υπηρεσία της εξουσίας». Η διαλεκτική της ευτέλειας, που λέω κι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου