Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

Τί λέει ένας τοπικιστής και επιπόλαιος Αθηναίος σε έναν Θεσσαλονικιό;





1. Δεν τρως κάθε πρωί μπουγάτσα με γάλα/Milko κτλ.
2. Δεν ντύνεσαι σαν πυγολαμπίδα για να πας έστω και μέχρι το περίπτερο.
3. Δεν χρησιμοποιείς τη λέξη «με» αντί «μου» (ούτε «σε» αντί «σου»).
4. Γελάς με αυτούς που αποκαλούν την πόλη τους «συμπρωτεύουσα» χωρίς λόγο.
5. Δεν αναφέρεις τη λέξη «χαλαρά» κάθε 2 λεπτά.
6. Έχουμε αξιοπρεπείς ομάδες (ΟΣΦΠ , ΠΑΟ, ΑΕΚ).
7. Όταν θέλεις, παραγγέλνεις σάντουιτς και ξέρεις ότι υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σ' αυτό και στο σουβλάκι.
8. Όταν λες «θέλω τέσσερα καλαμάκια πίτα απ’ όλα» δε σε κοιτάζει ο σουβλατζής σαν μ.......
9. Όταν παραγγέλνεις καλαμάκι, το λες έτσι ώστε να καταλάβει ο άλλος τι κρέας ακριβώς θέλεις να έχει το σουβλάκι και δεν λες αόριστα «χοιρινό», γιατί μπορεί να εννοείς και το γύρο.
10. Δεν ονομάζεις την πίτα «σάντουιτς».
11. Την τυρόπιτα δεν τη λες «μπουγάτσα», γιατί δεν είναι.
12. Αν, πάλι, την πεις «μπουγάτσα με τυρί», ο άλλος δεν θα καταλάβει αν θες τυρόπιτα απλή ή τυρόπιτα στριφτή ή τυρόπιτα κουρού κτλ.
13. Ζεις στην ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ αυτής της χώρας και στο επίκεντρο όλων των γεγονότων, και αυτό τα λέει όλα.
14. Δεν κοκορεύεσαι συνεχώς για την πόλη σου ότι είναι η καλύτερη – γιατί, θέλουν δεν θέλουν οι «βόρειοι», είναι η καλύτερη, ενώ αυτοί είναι βλάχοι, απλώς δεν το έχουν καταλάβει ακόμα.
15. Δεν τονίζεις το γράμμα «λ», γιατί αυτό δεν αναφέρεται πουθενά στη γραμματική.
16. Ξέρεις ότι οι Θεσσαλονικιές δεν είναι πιο ωραίες από τις Αθηναίες μόνο και μόνο επειδή βάζουν εκατό κιλά μεϊκάπ.
17. Δεν μπορείς να καταλάβεις τι το ωραίο μπορεί να βρει κανείς στο Λευκό Πύργο – επίσης, αναρωτιέσαι γιατί ονομάζεται «Λευκός».
18. Εκνευρίζεσαι όταν σε ρωτάνε από πού είσαι και απαντάς «από Αθήνα» και σε ξαναρωτάνε «Ναι, αλλά τι καταγωγή έχεις;».
19. Ξέρεις πώς μοιάζει ένα Μετρό, κι επίσης ξέρεις να το χρησιμοποιείς.
20. Έχεις πάει διακοπές στα περισσότερα νησιά και όχι ΜΟΝΟ στη Χαλκιδική.
21. Περπατάς γρήγορα στο δρόμο, γιατί, πολύ απλά, δεν είσαι αργόσχολος.
22. Οι γυναίκες δεν βάφουν τα νύχια τους με «όζα», μόνο με μανό.
23. (συνέχεια του 7) Σάντουιτς ονομάζεις οτιδήποτε φαγώσιμο το οποίο αποτελείται από δύο μέρη του ίδιου του υλικού (π.χ. ψωμί , παντεσπάνι, μπισκότο) και τη γέμιση ενδιάμεσα το σουβλάκι αποτελείται από μια πίτα και τη γέμιση, όσο και να χτυπιέστε, σάντουιτς δε γίνεται!
24. Τα τυριά έχουν πολλές ονομασίες, δε λέγονται όλα «κασέρια» ούτε «φέτα».
25. Όταν παθαίνεις λάστιχο, απλώς έχεις πάθει ΛΑΣΤΙΧΟ. Δεν έχεις πάθει «φουίτ» ούτε «τουίφ» ούτε «φρου φρου», απλώς λάστιχο!!!
26. Γνωρίζεις καλά ότι η προστακτική του ρήματος «πηγαίνω» είναι «πήγαινε» και όχι «πάνε»! Λέμε «πήγαινε φέρε μου τα τσιγάρα μου» και όχι «πάνε φέρε τα τσιγάρα μου». Τι πάει να πει «πάνε»;
27. Τις καραμέλες γάλακτος δεν τις λες ΦΛΟΚΕΣ.
28. Δεν αποκαλείς τον πασατέμπο και τους ηλιόσπορους «άσπρα» και «μαύρα σπόρια» αντίστοιχα.
29. Το γάλα χωρίζεται σε άσπρο και σοκολατούχο ή Milko, όχι σε άσπρο και μαύρο.
30. Περνάς σε κάποια σχολή στη «Σαλόνικα» και αποφασίζεις να ξαναδώσεις Πανελλήνιες.
31. Το φιστίκι Αιγίνης ξέρεις ότι δεν έχει άλλη ονομασία, όπως «σανφιστίκ».
32. Ξέρεις ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ λεμονίτας και λεμονάδας.
33. Το χρώμα φούξια δεν το λες «φουκς».
34. Την τυροκαυτερή δεν τη λες «χτυπητή».
35. Το ρήμα «ξέρεις» δεν το λες «ξες».
36. Το πλαστικό καλαμάκι δεν το είπες ποτέ «πουρουφάν».
37. Τις τσίχλες τις λες «τσίχλες» και όχι «μαστίχες». Άλλο μαστίχα, άλλο τσίχλα.
38. Δεν λες την ταραμοσαλάτα, τη μελιτζανοσαλάτα, τη ρώσικη και οτιδήποτε άλλο αυτού του είδους «αλοιφή».
39. (συνέχεια του 18) Εκνευρίζεσαι όταν σε ρωτάνε από πού είσαι, απαντάς «από Αθήνα» και αμέσως σχολιάζουν: «Καλά, πώς μπορείτε και ζείτε εκεί κάτω;». Έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι τα τελευταία χρόνια οι δείκτες ρύπανσης είναι υψηλότεροι στη «συμπρωτεύουσα».
40. Δεν παραγγέλνεις παντού «ρετσίνα» και δε βρίζεις το μαγαζάτορα όταν δεν έχει Μαλαματίνα, λες και είναι το διασημότερο προϊόν στο κόσμο.
41. Όταν πλακώνεσαι στο φαΐ, κάνεις κοιλίτσα ή στομαχάκι και όχι «βούζα».
42. Όταν σου σπάσει το τζάμι, δεν φωνάζεις τον «τζαμτζή».
43. Πας στο γήπεδο για να δεις μπάλα και όχι για να βρίσεις την Αθήνα.
44. Εκατοντάδες ελληνικές λέξεις έχουν διαφορετική έννοια ανάλογα με την περίπτωση στην οποία χρησιμοποιούνται. Λέμε, ας πούμε, «ΩΡΑΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ» εννοώντας «τραγούδι» (μεταφορική έννοια), λέμε και «ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥΡΤΑ» εννοώντας ένα μέρος της τούρτας (κυριολεκτική έννοια). Το καλαμάκι είναι μία από αυτές!
45. Δεν κάνεις γυαλιά καρφιά όσα οχήματα φέρουν πινακίδες από Θεσσαλονίκη, ούτε πλακώνεις τους οδηγούς στο ξύλο. Οι «Βησιγότθοι» και οι «Οστρογότθοι» τα κάνουνε αυτά.
46. Ξέρεις να ξεχωρίζεις την εθνική οδό Αθήνας-Θεσ/νίκης, την εθνική οδό Αθήνας-Πάτρας, την εθική οδό Αθήνας-Κορίνθου κτλ. και δεν αποκαλείς την εθνική οδό «ΔΙΕΘΝH».
47. Τονίζεις τη λέξη «στρογγυλός» στη λήγουσα και όχι στην προπαραλήγουσα, όπως λες «αραβικά» και όχι «αράβικα» (βασικά, οι Θεσσαλονικείς έχουν ένα γενικότερο πρόβλημα με τους τόνους).
48. Δεν μπλέκεις τα ταξί με τα μπατσικά, γιατί κάποιος με στοιχειώδη κοινό νου προνόησε να έχουν διαφορετικά χρώματα.
49. Ok, την «πιτούλα» την καταργήσανε, την είπανε «ψωμάκι», «τυλιχτό» κτλ. Τώρα έχουμε την εκδοχή του «σάντουιτς» (για τους εκλεκτούς πελάτες!). Ε, πλέον ξεχάστε τα όλα! Ήρθε η «γλώσσα» σαν καινούριο είδος τοστ.
50. Δε λες «χαζομερώ», λες «χασομερώ».
51. Τον άνθρωπο που κάνει ντελίβερι δεν τον λες «πακετά».
52. Δε λες «Πού σουρτούκευες;», λες «Πού γυρνούσες;».
53. Δε λες το τετράγωνο με πολυκατοικίες (χτισμένες και κατοικημένες) «οικοδομή».
54. Με λίγα λόγια, λες ότι μένεις σε πολυκατοικία και όχι σε οικοδομή.
55. Όταν θες να πεις σε κάποιον ότι το σπίτι σου είναι, π.χ., στην Αγγελάκη, λες «Μένω στην Αγγελάκη» και όχι «Κάθομαι στην Αγγελάκη».
56. Τον ΠΑΟΚ δεν τον λες ΜΠΑΟΚ.
57. Λες «λουκανικόπιτα» όταν παραγγέλνεις και όχι «λουκανόπιτα».
58. Έχεις δει από ΚΟΝΤΑ τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έναρξη και λήξη, και μετά κοιμήθηκες στο κρεβάτι σου, όπως έκαναν και οι προπαππούδες σου.
59. Λες «επίτηδες» και όχι «εξεπίτηδες», το οποίο δεν υπάρχει πουθενά ως λέξη.
60. Λες, π.χ., «δύο χιλιάδες ευρώ» και όχι «δύο χιλάδες ευρώ».
61. Όταν πηγαίνεις στο σπίτι ενός φίλου σου και βλέπεις τη μητέρα του, λες «γεια σας, κυρία τάδε» και όχι «γεια σου, θεία».
62. Δε γράφεις στους τοίχους υβριστικά συνθήματα για τις άλλες πόλεις της Ελλάδος.
63. H Τροχαία της Αθήνας κόβει κλήσεις ανεξαρτήτως του τι πινακίδες φέρει το κάθε αυτοκίνητο.
64. Ως Αθηναίος, λες τη φράση «και καλά» και όχι «ντεμέκ» («Ντεμέκ» = «και καλά», για όποιον δεν το κατάλαβε).
Υ.Γ.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε κάποια στιγμή όλοι μας ότι ανεξάρτητα από την καταγωγή, τον τόπο διαμονής, τις διαλέκτους, τις ποδοσφαιρικές και πολιτικές μας προτιμήσεις είμαστε όλοι Έλληνες.

Αντί να ξεσπάμε για τέτοια θέματα, που ελάχιστη ως καμία επίδραση δεν έχουν στην τσέπη μας, θα ήταν καλύτερο να ξεσπάμε για την ανεργία, τα πενιχρά εισοδήματά μας, τις αυξήσεις των τιμών κ.τ.λ.

Ας μη γινόμαστε έρμαιο της γνωστής ρήσης "διαίρει και βασίλευε" που επιδιώκουν όλες οι κυβερνήσεις...

Πηγή: remaliaclub.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Bookmark and Share