Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
"Επίγεια σοφία"
"Ο σοσιαλισμός είναι παραβίαση της αμερικανικής αρχής ότι δεν πρέπει να χώνεις τη μύτη σου στις δουλειές των άλλων, εκτός αν πρόκειται να βγάλεις κανένα φράγκο."
Διαβαστε Περισσοτερα...
Η Τελευταία Ομιλία (Ράντυ Πάους)
Η δύναμη της ψυχής δεν έχει όρια. Ακόμη και ο θάνατος δεν μπορεί να κάμψει το αγέροχο πνεύμα!...Ένα υπέροχο μάθημα ζωής-θανάτου.
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
Αν η μισή μου καρδιά...
ΚΕΡΚΥΡΑ. Τα φετεινά Χριστούγεννα, σκέφτομαι τους Έλληνες. Στο δρόμο το μακρύ τον δίχως γυρισμό που τους ξεσέρνει όπως το κάρο από τα γκέμια στο ζυγό, η αβελτηρία, η αμετροέπεια. Η έπαρση η χαμερπής εντεταλμένων ηγετών και η επέλαση των μετρίων. Υμνώ την αγωνία όσων υπέφεραν και μόχθησαν σε πείσμα της ιστορίας. Όσων προδόθηκαν ακόμη μια κι ύστερα λοιδορήθηκαν. Αλλά δεν έσκυψαν και δε γονάτισαν. Κι ας έμειναν μόνοι. Προσβλέποντας σε μέλλον ολοφώτεινο. Όπου μαμή του, η τωρινή μας απάντηση είναι. Πόσο ακόμα να ξημερώσει...
Τα φετεινά Χριστούγεννα, σκέφτομαι την Ιρλανδία. Σκέφτομαι το Δουβλίνο του ‘16 και την απελευθέρωση. Με τις ατέλειωτες σειρές των συσσιτίων. Μια κοινωνία περήφανη που χύθηκε όπως καυτό μολύβι ακατέργαστο και διέρρευσε σε όλη την Αμερική, χώμα, νερό και όνειρο, δημιουργική πρώτη ύλη. Ένα ζεστό ποτό σε μπυραρία στο Λίμερικ μέσα απ' τα μάτια τα κυματιστά της Λίαν. Σπούδαζε τότε Ανθρωπογεωγραφία. Έφευγαν τα μαλλιά της πίσω μέχρι τον ωκεανό. Στα χέρια της κρατούσε οδοφράγματα. Απόγευμα ήταν. Υμνώ από τότε όσο μπορώ τον Σάμιουελ Μπέκετ και τον Μπρένταν Μπίαν, τον Ντύλαν Τόμας και τον Τζέιμς Τζόις. Στιγμές που αιχμαλωτίζουν την αιωνιότητα και προσδιορίζουν μέσα μου βαθιά το ανέφικτο. Νύχτες του Μπέλφαστ.
Τα φετεινά Χριστούγεννα, σκέφτομαι την Πορτογαλία. Που οι Μαντρεντέους σώπασαν. Όχι, δεν είναι αυτή η Λισσαβόνα του Βέντερς. Κάτι έχει αλλάξει εδώ. Που έμεινε μηδαμινό. Μόνο η θλίψη της παρέμεινε ίδια. Με τι καρδιά τα τραμ ν' ανηφορίσουνε τα στενοσόκακα. Με τι φωτιά να τραγουδήσουν τώρα τα νερά στον κόλπο του Τάγου. «Ω, θάλασσα αλμυρή, πόσο πολύ από τ' αλάτι σου/ δάκρυα Πορτογάλων είναι»... Η πρόσφατη διαδήλωση κραύγασε τη Σιωπή της. Απίστευτα εκκωφαντική Σιωπή. Κατέκλυσε την αγορά της Ριμπέϊρα που τη βρήκε άδεια. «Πρέπει να διαλέξουμε αν θα τρώμε ή θα πληρώνουμε τα χρέη μας. Δεν μπορούμε να τα κάνουμε και τα δύο», είπε ο νεαρός σερβιτόρος. «Ποιο μέλλον» αναστέναξε, «δεν έχουμε μέλλον». Υμνώ το βλέμμα το αποφασιστικό του Ηθο(ς)ποιού Νούνο Νούνιες έξω από το καφέ «Brazileira», διαμαρτυρόμενος για τη μείωση κατά 25% του προϋπολογισμού για τις Τέχνες. Τον συνόδευε η «Χορωδία της Απελπισίας» -αποτελούμενη από επαγγελματίες τραγουδιστές. Κι απέναντι, το μπρούτζινο άγαλμα του Φερνάντο Πεσσόα. «... Για τα ταξίδια μας, πόσες μητέρες δεν έκλαψαν/ Πόσα παιδιά άδικα προσευχήθηκαν/ Πόσες αρραβωνιαστικιές έμειναν δίχως άντρα/ Για να γίνεις εσύ, θάλασσα, κτήμα δικό μας ...»
Που λέω καμιά φορά, μπορεί και να μου φάνηκε. Είδα τον κ. Στρος Καν (πρώην εξεγερμένο στις τάξεις της «Ένωσης Κομμουνιστών Φοιτητών» -UEC- στο Παρίσι και για την τρέχουσα χρονιά προεδρεύοντα της λέσχης Μπίλντερμπεργκ) και εν συνεχεία τον κ. Όλι Ιλμάρι Ρεν (γεννημένο στο μακρινό Μικέλι στα 1962 κι έκτοτε καταιγιστικά ανερχόμενο) να μας κουνούν το δάχτυλο υπαινικτικά από τα έδρανα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Το δάχτυλο το απειλητικό των Τοκογλύφων. Ταφόπλακα στις όποιες πιθανότητες ανάκαμψης της οικονομίας μας, στην όποια μας αξιοπρέπεια, στην όποια ελπίδα είχαμε για να ξεφύγουμε τη χρεοκοπία. Εικόνα Ντροπής. Μαύρη σελίδα της Ελληνικής Βουλής. Σαν να ‘χαμε ηττηθεί σε πόλεμο. Που ούτε επί Τρικούπη δεν έγιναν έτσι. Τώρα το μάθαμε καλά. Τα δικαιώματα των Σάϊλοκ όλης της γης εξασφαλισμένα. Κι η χώρα στην κατάψυξη. Καθότι μίας ύφεσης, τα μύρια όσα έπονται. Εύγε λοιπόν, καλά τα καταφέρατε. Αλλά δεν θα μπορέσω κ. Παπανδρέου (και οι συν αυτώ) να σας πω Καλά Χριστούγεννα φέτος.
Υ.Γ.: Ή όπως θα ‘λεγε κι ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ «κανείς δε μπορεί να σε καβαλήσει αν δεν είσαι σκυμμένος».
*καλλιτεχνικός διευθυντής του ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ.
Διαβαστε Περισσοτερα...
Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010
The Deep
ια υπέροχη δουλειά με εργαλεία καθημερινής χρήσης που "ζωντανεύουν" και μετατρέπονται σε θαλάσσια τέρατα. Μια δημιουργία του PES που παρουσιάστηκε στο Showtime channel.
38η παραίτηση του κυρίου Πατέρα και 44η του κυρίου Βγενόπουλου
bookenemy.
ΚΑΛΟΟΟΟΟΟ
Ο μικρός μπαίνει ένα βράδυ ξαφνικά στην κρεβατοκάμαρα των γονιών του και βρίσκει την μαμά του να είναι σκαρφαλωμένη πάνω στον μπαμπά του και να πηγαίνει πάνω - κάτω. Με το που τον βλέπουν οι γονείς του σταματούν και η μητέρα του γρήγορα «κατεβαίνει» και τυλίγεται στα σκεπάσματα. «Τι κάνατε εσύ και ο μπαμπάς;», ρωτάει ο μικρός. «Εεεε....ο μπαμπάς σου έχει μεγάλη κοιλιά και μερικές φορές πρέπει να ανέβω πάνω του και να την πιέσω για να γίνει ίσια», του απαντάει η μητέρα του. «Χάνεις το χρόνο σου μαμά» λέει πάλι ο μικρός, «όταν εσύ πας για ψώνια η κυρία από δίπλα έρχεται, πέφτει στα γόνατα και του την ξαναφουσκώνει!!! |
Διαβαστε Περισσοτερα...
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010
15 καρέ για το Μαράσλειο
Μια γρήγορη α/μ φωτογραφική άποψη των εγκαινίων της Μόνιμης έκθεσης φωτογραφίας της Λέσχης μας, στο Μαράσλειο Μέγαρο. Το video υποστηρίζει 1080 HD.
Photo Gallery: http://www.spandis.gr/photogallery/v/color/photoprojects/maraslio/15click/
10 άτομα με ειδικές ανάγκες που διέπρεψαν.
10. Σούντχα Τσαντράν
9. Μάρλα Ράνιαν
8. Βίνσεντ Βαν Γκογκ
Moments
Μια πολύ όμορφη ταινία μικρού μήκους από τον Will Hoffman με τον τίτλο Moments. Πρόκειται για ένα βίντεο που παρουσιάζει όλες τις διαφορετικές στιγμές της ζωή μας. Χαρά, λύπη, απόγνωση, θυμός, αγάπη και όλα αυτά που είναι η ουσία της εγκόσμιας ζωής μας. Δείτε το βίντεο και ίσως σας κάνει να σκεφτείτε ξανά, το πώς ξοδεύετε το χρόνο σας...
Αυτό είναι δημοκρατικό και ευνομούμενο κράτος που σέβεται τους πολίτες του.
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010
Πέθανε χθες ο Γιώργος Λαφαζάνης, ο αγαπημένος σύντροφος της Ρένας Βλαχοπούλου, ο άντρας που στάθηκε δίπλα της για 39 ολόκληρα χρόνια.
Ο Γιώργος Λαφαζάνης ήταν ο άνθρωπος που στάθηκε δίπλα στη Ρένα Βλαχοπούλου τα τελευταία 39 χρόνια της ζωής της, ήταν ο σύζυγος που στάθηκε στα καλά και στα άσχημα και ήταν στο πλευρό της μέχρι τη μέρα που πέθανε το 2004.
Η γνωριμία τους θύμιζε πραγματικά κινηματογραφικό σενάριο
Ο δυνατός έρωτας τους ξεκίνησε από ένα φανάρι της Πανεπιστημίου, ένα φανάρι που δύο χρόνια αργότερα τους έφερε στα σκαλιά της Μητρόπολης Αθηνών. Οι ματιές τους συναντήθηκαν πρώτη φορά στην Αθήνα του 1965 στην Πανεπιστημίου και η γνωριμία τους έγινε το ίδιο βράδυ σε ένα εστιατόριο της Φωκίωνος Νέγρη.
Έτσι έγινε η γνωριμία τους και ξεκίνησε ένα φλογερός έρωτας που δύο χρόνια μετά οδήγησε σε γάμο: στις 18 Σεπτεμβρίου 1967, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στη Μητρόπολη Αθηνών για να μοιραστεί τη χαρά της Ρένας Βλαχοπούλου και του Γιώργου Λαφαζάνη.
Η τυχαία συνάντηση τους οδήγησε σε ένα πολύ δυνατό έρωτα που έμεινε ζωντανός για πολλά χρόνια, μέχρι και την τελευταία στιγμή της ζωής της. Εκείνη μιλούσε πάντα με ιδιαίτερη θέρμη και πάθος για τον Γιώργο της, τον πολύτιμο σύντροφο και συνοδοιπόρο στη ζωή.
Από τότε που του έφυγε η αγαπημένη του εκείνος σταμάτησε να ζει. Χρόνο με τον χρόνο κλείστηκε όλο και περισσότερο στον εαυτό του και όσοι τον έβλεπαν έκαναν λόγο για μια τραγική φιγούρα. Έναν χρόνο μετά, στο μνημόσυνό της, ήταν φανερή επάνω του η επίδραση της απώλειας μέχρι που στο τέλος δεν άντεξε.
Διαβαστε Περισσοτερα...
http://www.enimerosi.com/---Εγκαίνια της έκθεσης "Κέρκυρα με τη δική μας ματιά"
Διαβαστε Περισσοτερα...
Ορκωμοσία Δημοτικού Συμβουλίου του νέου Δήμου Κέρκυρας Κυριακή, 19 Δεκέμβριος 2010 15:24 E-mail Ορκωμοσία Δημοτικού Συμβουλίου του νέου Δήμου Κέρκυρας
ΚΕΡΚΥΡΑ. Την Κυριακή το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε η ορκωμοσία του νέου δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Κέρκυρας. Η αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου ήταν κατάμεστη και η ομιλία του Δημάρχου Κέρκυρας Γιάννη Τρεπεκλή ήταν γενική, καθώς απέφυγε να αναφερθεί στη συγκυρία και τους τρόπους αντιμετώπισής της. Παρόντες οι βουλευτές Δένδιας και Χαραλάμπους, απούσα η Α. Γκερέκου η οποία προέβαλε ως λόγο κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις και έστειλε χαιρετισμό. Όσον αφορά στον όρκο, όπως και στην ορκωμοσία του περιφερειακού συμβουλίου ίσχυσε διπλό κείμενο όρκου, διότι οι σύμβουλοι του ΚΚΕ ορκίστηκαν με δικό τους κείμενος.
Διαβαστε Περισσοτερα...