Με ρωτάτε γιατί στείλαμε φυλακή όσα στελέχη μας κλέψανε; Γιατί κλέψανε! Και δεν τους τιμωρήσαμε εμείς αλλά οι θεσμοί.Μου λένε «γιατί άφησες να μπει φυλακή ο υπουργός άμυνας και δεν τον κάλυψες επειδή ήταν προσωπικός σου φίλος;».Μα... γιατί έκλεψε!
Πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας, την πίστη του λαού στη κυβέρνηση.Πρόδωσαν τον Λαό, τη Δημοκρατία, το Στρατό, την Πατρίδα, το Έθνος; Τιμωρούνται από τη Δικαιοσύνη! Αν τους αφήσεις θα διαφθείρουν κι άλλους.Γι' αυτό φυλακίστηκαν. Τιμωρώντας τη διαφθορά κρατάμε γεμάτα τα ταμεία και τη Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη μαφία των τραπεζών μακριά απ' τα πόδια μας.Δεν καταντάμε Ελλάδα!
Δεν ξέρω αν είναι κατάρα ή ευλογία να 'χεις ακουστά -πρόσωπο με πρόσωπο-
ιστορίες ιδωμένες από τα μάτια ανθρώπων σαν τον Μανώλη Γλέζο. Μα τούτες οι
μέρες του Αυγούστου -επέτειος της άλλης σφαγής της Κοκκινιάς- φέρανε τέτοιες
θύμισες. Ήτανε λέει στο σκοπευτήριο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του '44,
που οι «προοδευμένοι» και «πλεονασματικοί» -σήμερα- στον προϋπολογισμό τους
κατακτητές, εκτελέσανε 200 πατριώτες. Γνωστή η Ιστορία σχεδόν σε όλους.
Άγνωστη η ΙΣΤΟΡΙΑ, έτσι, με κεφαλαία γράμματα, ενός πιτσιρικά 12 χρονώ που
συνελήφθη με τους υπόλοιπους άνδρες.
Θα σε πάω κατευθείαν στο κρεβάτι! Με αυτά τα λόγια χαιρέτησε ο Yonni Barrios, ο άτακτος μεταλλωρύχος της Χιλής, την ερωμένη του, που τον περίμενε να βγει έξω από τη στοά όπου ήταν θαμμένος μαζί με 32 συναδέλφους του. Η γυναίκα του αντίθετα έχει αρνηθεί να τον δει και περιορίζεται στο να βλέπει από την τηλεόραση τα φιλιά του συζύγου της με τη φιλενάδα του! Όπως λέει η Marta Salinas, ο γάμος τους είναι ένα μαρτύριο και είχε με τον άντρα της μόνο τρεις ημέρες χαράς, στη διάρκεια 28 ετών γάμου. Η σύζυγός διεμήνυσε ότι δεν θα πάει να τον δει ούτε στο νοσοκομείο, ούτε πουθενά αλλού, αντίθετα «θα μιλήσουν οι δικηγόροι μας».
Οσο για την ερωμένη του; Μάλλον θα πρέπει να περιμένει λίγο για την υπόσχεση που της έδωσε ο Yonni Barrios μόλις βγήκε, για τον απλούστατο λόγο ότι ο αγαπημένος της.. νοσηλεύεται.
Σήμερα θα σας δείξουμε ένα ακόμη εντυπωσιακό παράδειγμα έξυπνης διαχείρισης του χώρου.
Το East Village Studio σχεδιάστηκε από την JPDA Architects, είναι 46 τ.μ. και χτίστηκε ως μια μικρή “φωλιά” για τους ιδιοκτήτες του, οι οποίοι μπορούν επίσης να δουλεύουν σε αυτό. Το στούντιο αυτό διαθέτει αποθηκευτικούς χώρους και ράφια στα πιο απίστευτα σημεία, συμβάλλοντας σε ένα καθαρό και φρέσκο εσωτερικό χώρο. Δείτε το εκπληκτικό αποτέλεσμα!
Μεγαλωσε 180 παιδια ενώ οι 23 γυναικες που είχε πέθαναν πολυ πριν απο τον ίδιο. Διαβάστε την σύντομη ιστορία του ανθρώπου που έζησε περισσότερο απο καθε αλλο άνθρωπο πάνω στη γη.
Η ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης Facebook και η υπηρεσία κλήσεων μέσω διαδικτύου Skype ανακοίνωσαν σήμερα την ενοποίηση των υπηρεσιών τους, επιτρέποντας την επικοινωνία μεταξύ των «φίλων» του δικτύου μέσω του Skype.
Συγκεκριμένα, η ενοποίηση αυτή θα επιτρέπει την επικοινωνία των «φίλων» του Facebook στο κοινωνικό δίκτυο των 500 εκατομμυρίων χρηστών, με τηλεφωνικές κλήσεις ή με την αποστολή μηνυμάτων κειμένου.
Επιπλέον, για πρώτη φορά από τη δημιουργία του λογισμικού, οι χρήστες του Skype μπορούν να ενημερώσουν το προφίλ τους στο Facebook και να επικοινωνούν απευθείας μέσω της σελίδας του Skype, σύμφωνα με ανακοίνωση της υπηρεσίας κλήσεων.
Tεράστια γκάφα το «Νησί». Mega λάθος. Εγώ, αν ήμουν Μπόμπολας, ή Βαρδινογιάννης, ή Ψυχάρης (μα τον Άγιο των media, δεν έχω ιδέα πλέον ποιανού είναι αυτό το κανάλι: Ήξερα στην αρχή, αλλά τώρα έχω μπερδευτεί). Αν ήμουν πάντως το αφεντικό, θα τους μάζευα όλους, στη γραφειάρα μου, κάτι Μπούτους, κάτι Τούτους, με όλη τους τη συνοδεία, αυτόν που είχε την αρχική (τρομάρα του) ιδέα, παρέα με τους καλλιτέχνες, τους σκηνοθέτες και όλο το επιτελείο των συντελεστών, από τον πρωταγωνιστή ως τον πιο άσημο βοηθό ηλεκτρολόγου. Θα τους καλούσα στο γραφείο μου και θα τους απέλυα. Με συνοπτικές διαδικασίες. Θα ζητούσα επί πίνακι το κεφάλι της Παποικονόμου: να δω κεφάλια κι ένσημα να κατρακυλάνε στα σκαλιά του Ερρίκου Ντυνάν.....
ΚΕΡΚΥΡΑ. Το πρόγραμμα ομιλιών ανακοίνωσε η Αναγνωστική Εταιρεία Κέρκυρας. Όπως αναφέρει το δελτίο τύπου, "Η Διοικητική Επιτροπή της Αναγνωστικής Εταιρίας Κερκύρας έχει τη μεγάλη χαρά να ανακοινώσει τη συνδιοργάνωση με το Ίδρυμα Μποδοσάκη κύκλου ομιλιών που θα πραγματοποιηθούν με χορηγία του εν λόγω Ιδρύματος. Επιπλέον, αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει τον Κερκυραίο Πρόεδρο του Ιδρύματος Μποδοσάκη, κύριο Δημήτρη Βλαστό, ο οποίος ανέλαβε τη πρωτοβουλία της προσκλήσεως προσωπικοτήτων εγνωσμένου επιστημονικού και κοινωνικού κύρους, προκειμένου να μιλήσουν από το βήμα της Εταιρίας μας. Τιμής ένεκεν, πρώτος ομιλητής θα είναι ο κ. Βλαστός στις 22/10/2010 με θέμα: «Φιλανθρωπία και Ιδρύματα- Ιστορική διαδρομή και κριτική- Ο φιλανθρωκαπιταλισμός και η κοινωνική επιχειρηματικότητα».
Ακολουθεί το πρόγραμμα των υπόλοιπων ομιλιών.
Α/Α ΗΜ/ΝΙΑ ΟΜΙΛΗΤΗΣ ΤΙΤΛΟΣ ΟΜΙΛΙΑΣ 1. 22.10.2010 Δημήτρης Βλαστός Πρόεδρος Ιδρύματος Μποδοσάκη Φιλανθρωπία και Ιδρύματα -Ιστορική διαδρομή και κριτική - Ο φιλανθρωκαπιταλισμός και η κοινωνική επιχειρηματικότητα. 2. 19.11.2010 Νίκος Αλιβιζάτος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών Οι θεσμικές προϋποθέσεις της δεύτερης μεταπολίτευσης. 3. 26.11.2010 Θάνος Βερέμης Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών Η κατακερματισμένη κοινωνία στην Ελλάδα. 4. 17.12.2010 Νίκος Κωνσταντόπουλος Δικηγόρος Η ανανέωση του πολιτικού μας συστήματος 5. 21.01.2010 Δημήτριος Καραβέλας Δ/ντης WWF Ελλάς Το περιβάλλον και η αειφορία σε εποχή κρίσης. 6. 11.02.2011 Γιώργος Γραμματικάκης Καθηγητής Παν. Κρήτης Επιστήμη και τέχνη: Δύο παράλληλες που συγκλίνουν 7. 11.03.2011 Λουκάς Τσούκαλης Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον της Ελλάδας σ' έναν κόσμο που αλλάζει γρήγορα. 8. 01.04.2011 Χαράλαμπος Μουτσόπουλος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών Ελληνικό Πανεπιστήμιο- μεταρρύθμιση: Επιτακτική κοινωνική αναγκαιότητα. 9. 15.04.2011 Γιάννης Τέντες Εισαγγελέας Αρείου Πάγου Το πρόβλημα του εκσυγχρονισμού της Δικαιοσύνης.
Όλες οι ομιλίες θ' αρχίζουν ώρα 8 μ.μ., θα έχουν διάρκεια 45' περίπου και μετά το τέλος κάθε ομιλίας θ' ακολουθούν ερωτήσεις και συζήτηση.
Ο τρόπος που διάλεξε η συγκεκριμένη καλλίγραμη κοπέλα για να κάνει ηλιοθεραπεία μοιάζει παράξενος και επικίνδυνος, ωστόσο οι γείτονες δεν πρόκειται να παραπονεθούν με το θέαμα…
Ο μικρός Jeffrey γεννήθηκε στην Αμερική το στις 16 Ιουνίου 1952 στο Saint Paul της Μινεσότα των ΗΠΑ.
Κατάγεται από πατέρα Ελληνο-Πολωνό τον
Ανδρέα Παπανδρέου-Mineiko (με εβραϊκή καταγωγή) και μάνα την Margaret Chant κάτοικο Αμερικής με παππού τον Douglas Chant και στέλεχος των Ιεχωβάδων στις ΗΠΑ και γιαγιά Εβραία.
Το όνομα του...........
Κοιτώντας και ξανακοιτώντας τα στοιχεία του αγώνα, καταλήγω χωρίς καμιά επιφύλαξη πια, ότι ο νέος ROUT, ξεπερνά όντως τα όρια ενός ultra-trail αγώνα, μπαίνοντας μέσα στην περιοχή της περιπέτειας. Κάποιοι θα θεωρήσουν υπερβολή αυτή την τοποθέτηση, ισχυριζόμενοι ότι προσπαθούμε να αβαντάρουμε τη νέα προσπάθεια του ROUT, ως 100 Miler. Για να δούμε λοιπόν τι είναι αυτό που φέρνει τον ROUT στη «ζώνη της περιπέτειας» (adventure zone):
1. Ακατοίκητη περιοχή. Ο αγώνας πραγματοποιείται στη μεγαλύτερη ακατοίκητη περιοχή της ελληνικής επικράτειας. Μόλις ένας οικισμός (περισσότεροι από 10 μόνιμοι κάτοικοι) υπάρχει σε όλο το μήκος της διαδρομής του και 2-3 κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις. Η απομόνωση είναι στην πραγματικότητα απόλυτη, αν μάλιστα συγκριθεί με το UTMB –αφού αποτελεί ένα σημείο αναφοράς- πρόκειται για «πράσινη έρημο». Η απουσία στοιχείων πολιτισμού, επιτείνει την αίσθηση της απώλειας στο χώρο και στο χρόνο.
2. Πυκνή βλάστηση: Το δάσος έχει κυριεύσει την οροσειρά της Ροδόπης εδώ και δεκαετίες και η πυκνότητά του εντείνει την αίσθηση απομόνωσης που έχει όποιος αποφασίσει να κινηθεί μέσα τους. Είναι τόσο έντονα τα συναισθήματα που περικυκλώνουν κάποιον που κινείται για μεγάλο διάστημα(περισσότερο από ένα 24ωρο, που αποτελεί και τον ελάχιστο πλήρη κύκλο του χρόνου για τον άνθρωπο) μέσα στο εκπληκτικό αλλά μονότονο τοπίο του δάσους που ενδέχεται να δημιουργήσουν μια κατάσταση κατάθλιψης.
3. Κακοτράχαλο τερέν: Τα 2/3 της διαδρομής είναι καθαρό μονοπάτι, μέτριας ή κακής βατότητας τις περισσότερες φορές, μονοπάτι που χρησιμοποιείται ελάχιστα. Η απουσία ίχνους με ιδιαίτερη Μόλις το 1% είναι άσφαλτος, ενώ και το υπόλοιπο 33% που αποτελείται από χωματόδρομους, χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον λίγο από οχήματα.
4. Ελάχιστη υποστήριξη: οι μόλις έξι σταθμοί υποστήριξης αποτελούν τη δεύτερη μεγαλύτερη πρόκληση του αγώνα, μετά τη διαδρομή του. Κατά μέσο όρο δηλαδή, τροφοδοσία κάθε 27 χιλιόμετρα ή αλλιώς κάθε έναν αγώνα! Αυτή η πραγματικότητα είναι ικανή από μόνη της να βγάλει εκτός αγώνα όποιον δεν έχει την σύνεση και την προνοητικότητα να φροντίσει από μόνος του για την ικανοποιητική τροφοδοσία του. Το τελευταίο τμήμα του αγώνα, αποτελείται από 26 χιλιόμετρα και υψομετρική +1600! Η ελάχιστη υποστήριξη θα αναγκάσει τους αθλητές να μεταφέρουν βαρύτερα σακίδια, άρα και να έχουν πιο αργές επιδόσεις από αθλητές της ίδιας δυναμικότητας άλλων αγώνων, με τροφοδοσία κάθε 5-8 χιλιόμετρα. Να σημειώσω και την απουσία εξωτερικής υποστήριξης των αθλητών στους 2 από τους 6 σταθμούς, για μια συνολική απόσταση δηλαδή 82Κ, που έχει κι αυτή τη σημασία της.
5. Μικρός αριθμός αθλητών: οι 50 αθλητές μέσα σε λίγες ώρες θα έχουν σκορπίσει μεταξύ τους, δημιουργώντας κενά που κάποια απ αυτά δεν πρόκειται να καλυφθούν μέχρι το τέλος του αγώνα. Αυτό θα απομονώσει τον κάθε αθλητή από τους υπόλοιπους, αυξάνοντας την υποκειμενική δυσκολία της προσπάθειάς του.
Νομίζω ότι τα επιχειρήματα για την κατάταξη του ROUT στην κατηγορία των αγώνων περιπέτειας είναι αρκετά. Για αρκετούς, μετά από την παραπάνω επιχειρηματολογία, μάλλον ο τίτλος του «αγώνα περιπέτειας», κάθε άλλο παρά θελκτικός είναι, όμως ας μην ξεχνάμε ότι οι ψηλοί στόχοι είναι κρυμμένοι συνήθως ψηλά μέσα στα σύννεφα, αρκετά ψηλά, όπως η αγάπη του λαϊκού ποιητή που "...είναι απ τον ήλιο πιο ψηλά και δεν τη φτάνει μάτι"
