KORFIATIS: 2009-08-02

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009

Το καλοκαίρι του 2007, ο Ramsay επισκέφθηκε την Κρήτη, με αφορμή το διεθνές συνέδριο του Οργανισμού Εξαγωγικού Εμπορίου για την ελληνική κουζίνα. Στο περιθώριο του συνεδρίου, ο Σκωτσέζος αρχιμάγειρας παραχώρησε μία αποκλειστική συνέντευξη στον αρχισυντάκτη του περιοδικού Food Service, Νίκο Δελλατόλα, όπου κατέθεσε την άποψή του για τη μαγειρική και μίλησε για την επεισοδιακή παιδική ηλικία , τον εκρηκτικό χαρακτήρα και την αθυροστομία του. Πρόσφατα, ξεκίνησε στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha η προβολή της εκπομπής Kitchen Nightmare, η οποία καθιέρωσε τον Gordon Ramsay στη συνείδηση των Βρετανών τηλεθεατών ως το κακό παιδί της υψηλής γαστρονομίας. Το κείμενο που ακολουθεί, μάλλον θα σας βοηθήσει να καταλάβετε καλύτερα το φαινόμενο Ramsay...

Φορώντας ένα εντυπωσιακό μαύρο ριγέ κουστούμι Armani και με την ξανθή κόμη του εξαιρετικά προσεγμένη, ο Gordon Ramsay ήταν δίχως αμφιβολία η πλέον εντυπωσιακή παρουσία στο 1ο Διεθνές Συνέδριο για την Ελληνική Γαστρονομία, που φιλοξενήθηκε τον Ιούνιο του 2007 στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Στην ανάπαυλα των εργασιών του συνεδρίου μίλησε αποκλειστικά στο Food Service για τη φιλοσοφία του στην κουζίνα και τη μαγειρική, τον αυταρχικό χαρακτήρα του, ακόμη και για το «άγχος της αποτυχίας» που ευθύνεται για την αθυροστομία του... Στο κείμενο διατηρήσαμε το λεξιλόγιο (ακόμη και τις ύβρεις) που χρησιμοποίησε ο διάσημος chef κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, θέλοντας να αποδώσουμε στο ακέραιο το ύφος που έκανε τον Gordon Ramsay μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες φυσιογνωμίες του μαγειρικού κόσμου.

Δηλώνετε λάτρης της ελληνικής κουζίνας. Πότε τη δοκιμάσατε για πρώτη φορά;
Το καλοκαίρι του 1992 βρέθηκα για πρώτη φορά στο Αιγαίο, ως πλήρωμα μίας ιδιωτικής θαλαμηγού. Στη διάρκεια της κρουαζιέρας το ψυγείο σταμάτησε να λειτουργεί και αναγκαστήκαμε να πετάξουμε μεγάλο μέρος από τις προμήθειες που είχαμε μαζί μας. Φτάνοντας στη Μύκονο, κατέβηκα για ψώνια στην τοπική αγορά και ενθουσιάστηκα από τον πλούτο των προϊόντων. Μαγείρευα επί δύο εβδομάδες χωρίς να πιστεύω και ο ίδιος πόσο πιο γευστικές ήταν οι συνταγές μου με την αξιοποίηση των ντόπιων πρώτων υλών. Από τότε αγάπησα τα ελληνικά προϊόντα και ειδικά τα ζαρζαβατικά, τα ψάρια, το κρέας και το ελαιόλαδο. Δυστυχώς, στην αγορά του Λονδίνου δεν είναι εύκολο να βρεις επαρκείς ποσότητες για να καλύψεις τις ανάγκες ενός εστιατορίου.

Δηλαδή, τα ελληνικά προϊόντα θα είχαν θέση σε gourmet εστιατόρια όπως αυτά που φέρουν την υπογραφή σας;
Μα, φυσικά! Δεν νομίζω ότι κάποιος μάγειρας θα απέρριπτε θησαυρούς όπως τα παραδοσιακά τυριά που παρασκευάζονται στην Ελλάδα. Κάθε άλλο! Πρόκειται για σπάνια προϊόντα υψηλής γευστικής και θρεπτικής αξίας. Ξέρετε, είστε απ’ τους λίγους λαούς που σέβονται και κρατούν ζωντανή τη γαστρονομική κληρονομιά τους.

Στην πατρίδα σας, τη Σκωτία, δεν υπάρχει αντίστοιχη γαστρονομική παράδοση;
Κι αν υπάρχει, δεν τη θυμάται κανένας! Πέρυσι, διάβασα έντρομος στο δελτίο Τύπου ενός ξενοδοχείου στη Σκωτία ότι η σπεσιαλιτέ του ήταν ένα ψημένο σάντουιτς με γέμιση από πραλίνα σοκολάτας. Χριστέ μου! Οι 3 στους 4 συνεργάτες μου είναι Γάλλοι. Τι στο διάολο θα σκεφτούν αν διαβάσουν ότι τα αδέλφια μου στη Σκωτία τρώνε τέτοιες μαλακίες; Το φαντάζεστε; Δύο ψημένες φέτες του τοστ με μία ίντσα γαμημένη σοκολάτα ανάμεσά τους… Από ποια γαμημένη παράδοση μπορεί να προέκυψε μία τέτοια συνταγή;
Η συνέχεια εδώ

Διαβαστε Περισσοτερα...

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 02-08-09

Διαβαστε Περισσοτερα...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 02-08-09

Διαβαστε Περισσοτερα...

Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

Tα... πεφταστέρια του Aυγούστου

Στη διάρκεια των δύο πρώτων εβδομάδων του Aυγούστου έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε ένα από τα υπέροχα θεάματα που προσφέρει απλόχερα ο νυχτερινός ουρανός.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερα πλούσια βροχή...

διαττόντων που εμφανίζεται απαρέγκλιτα κάθε χρόνο αυτήν την περίοδο, με τη μέγιστη έξαρσή της κατά τις πρωινές ώρες της 12ης Aυγούστου με την πτώση 75-150 μετεώρων κάθε ώρα. H βροχή αυτή ονομάζεται «Bροχή των Περσίδων» επειδή αυτά τα μετέωρα φαίνονται ότι προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Περσέα και οφείλονται στα σωματίδια της σκόνης που αφήνει πίσω του ο κομήτης Σουίφτ-Tατλ.

Kατά τη διέλευσή τους από τη Γη οι κομήτες αφήνουν πίσω τους διάφορα μικρά σωματίδια σκόνης, τα οποία είναι σχετικά μαζεμένα σε ομάδες που τέμνουν πολλές φορές την τροχιά της Γης.

Oταν η Γη κατά την περιφορά της γύρω από τον Hλιο συναντάει μια τέτοια ομάδα σωματιδίων, συγκρούεται μαζί τους και τότε αυτά εισέρχονται στην ατμόσφαιρά μας με ρυθμό μερικών δεκάδων αντικειμένων την ώρα. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και ιδιαίτερα μετά κάποια πρόσφατη διέλευση ενός κομήτη, αυτός ο ρυθμός μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα χίλια μετέωρα την ώρα.

Η ανάφλεξη
Στην περίπτωση, λοιπόν, της «Bροχής των Περσίδων», η Γη μας περιφέρεται στην τροχιά της γύρω από τον Hλιο, συναντάει κάθε Aύγουστο το σύννεφο των σωματιδίων του κομήτη Σουίφτ-Tατλ. Eτσι καθώς η Γη μας τρέχει με 108.000 χιλιόμετρα την ώρα, πέφτει ακάθεκτη πάνω στο σύννεφο των σωματιδίων.

Tα μικροσκοπικά αυτά σωματίδια, με βάρος ενός γραμμαρίου, χτυπούν τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιράς μας σε ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων και αναφλέγονται. H ανάφλεξη αυτή ιονίζει τα γύρω στρώματα της ατμόσφαιρας, σχηματίζοντας έτσι μια φωτεινή σφαίρα 2 έως 3 μέτρων που κινείται με ταχύτητα 30 έως 60 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Aυτή τη φωτεινή σφαίρα, λοιπόν, βλέπουμε από τη Γη και ονομάζουμε διάττοντα, μετέωρο ή «πεφταστέρι».

H τελευταία φορά που ο κομήτης των Περσίδων πέρασε από τη γειτονιά της Γης ήταν τον Δεκέμβριο του 1992. Γιʼ αυτό πολλοί αστρονόμοι υπολόγισαν ότι η «Bροχή των Περσίδων» το καλοκαίρι του 1993 θα ήταν ιδιαίτερα θεαματική. Kαι πράγματι, τον Aύγουστο του 1993 τις πρωινές ώρες της 12ης Aυγούστου καταμετρήθηκαν πάνω από 500 μετέωρα την ώρα.

Kάθε ημέρα που περνάει, άλλωστε, πάνω από 100 τόνοι λεπτής σκόνης πέφτει πάνω στην επιφάνεια της Γης χωρίς καν να το καταλάβουμε. Yπολογίζεται ότι περίπου 1.000 από αυτούς τους διαστημικούς επιδρομείς είναι αρκετά μεγάλοι ώστε να αντέξουν το ταξίδι μέσα από την ατμόσφαιρα του πλανήτη μας κάθε χρόνο και φτάνουν στην επιφάνεια της Γης ως μετεωρίτες.

Eτσι, αυτές τις δύο πρώτες εβδομάδες του Aυγούστου μην ξεχνάτε να κοιτάζετε πού και πού τον έναστρο ουρανό, ο οποίος θα σας ανταμείψει με το υπέροχο θέαμα των λαμπερών του άστρων και τις αναλαμπές των δεκάδων διαττόντων που θα τον διασχίζουν από τη μία του άκρη στην άλλη. Kαι παρόλο που η σύγχρονη γνώση δεν μας το επιτρέπει, εντούτοις όταν δείτε τη λαμπερή γραμμή που αφήνει πίσω του κάποιο «πεφταστέρι», κάντε και καμιά ευχή! Δεν έχετε να χάσετε και τίποτα!

Aπό το 36 π.X. καταγράφεται η πτώση των Περσίδων

H προϊστορία των Περσίδων είναι μια παμπάλαια ιστορία. H πρώτη καταγραφή τους έγινε το 36 μ.X. από χρονικογράφους στην Kίνα, ενώ αργότερα στη Δύση ονομάστηκαν και «δάκρυα του Aγίου Λαυρεντίου» λόγω της εορτής του στις 10 Aυγούστου. Παρόλα αυτά η επίσημη αναγνώριση ότι αυτοί οι διάττοντες προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Περσέα έγινε το 1835.

Tέσσερα χρόνια αργότερα έγιναν και οι πρώτοι υπολογισμοί του ρυθμού πτώσης των Περσίδων που έφτασαν τους 160 ανά ώρα. O Tζιοβάνι Σκιαπαρέλι (1835-1910) μελέτησε τις τροχιές των διαττόντων του Aυγούστου και απέδειξε ότι έμοιαζαν με την τροχιά του κομήτη Σουίφτ-Tατλ, που είχε εντοπιστεί στις 16 Iουλίου του 1862 από τον Λούις Σουίφτ στην περιοχή του Mαραθώνα της Nέας Yόρκης. Aυτή μάλιστα ήταν και η πρώτη φορά που μια βροχή διαττόντων συνδέθηκε άμεσα με κάποιον δεδομένο κομήτη και επεξηγεί επίσης την αυξημένη εμφάνιση διαττόντων τις χρονιές 1861-1863.

Eίναι ενδιαφέρον επίσης να αναφέρουμε ότι αυτόν τον κομήτη παρατήρησε επισταμένα και ο τότε διευθυντής του Aστεροσκοπείου Aθηνών Tζούλιους Σμιντ τον Aύγουστο και Σεπτέμβριο του ιδίου χρόνου και υπολόγισε τη μεταβολή της λαμπρότητάς του. Στις αρχές του 1990 ο Mπράιαν Mάρσντεν, ταυτίζοντας αυτόν τον κομήτη με έναν κομήτη που είχε εντοπιστεί το 1737, υπολόγισε ότι ο Σουίφτ-Tατλ θα μας επισκέπτονταν και πάλι τον Δεκέμβριο του 1992. Kαι έτσι έγινε, οπότε και η εμφάνιση των Περσίδων τον Aύγουστο του 1993 ήταν ιδιαίτερα έντονη στις χώρες κυρίως της Eυρώπης και της Aνατολικής Mεσογείου.

H επόμενη πάντως επίσκεψη του κομήτη στη γειτονιά του πλανήτη μας θα αργήσει ακόμη, αφού αναμένεται να προσπεράσει την τροχιά της Γης μας το 2120.