Η πολιτιστική μη κερδοσκοπική εταιρία ΖΕΟΝ εγκαινιάζει το πρόγραμμα δράσεων κι εκδηλώσεων του χειμώνα 2009, με τη
θεματική έκθεση Τόποι Παρείσακτων, του Αντρέα Σιτορέγκο, στο χώρο του ΖΕΟΝ στην Αθήνα, Σαχτούρη 8-10.
Σχετικά με τον τίτλο της έκθεσης, η επιμελήτρια Άννα Χατζηγιαννάκη , σημειώνει:
(…) Η εγκατάσταση με το χλοοτάπητα πάνω στο τσιμέντο και τον ψηφιακό ήλιο στο μόνιτορ, είναι μια αμφίδρομη «ματιά» κι αυτή στους παρίες της γειτονιάς που αντιμετωπίζονται ως παρείσακτοι, επειδή τρύπωσαν από δρόμους πλάγιους στο χλοερό παράδεισο της υπεσχημένης αφθονίας. Ο τόπος που ζουν, δεν είναι μέγεθος μετρήσιμο. Τον σημαδεύουν και τον αλλάζουν μέρα τη μέρα. Μετά, σημαδεύονται και οι ίδιοι
απ αυτόν, και αλλάζουν.
Έργα
2003 Παγκάκι Βίντεο εγκατάσταση
2002 Δρόμος Βίντεο εγκατάσταση
1997 Εξάρτηση Εγκατάσταση (φυσικός χλοοτάπητας, μόνιτορ) διαστάσεις μεταβλητές
2009,.Προσοχή Λερώνει Γλυπτό (σίδερο, μαλλί μοχέρ, λάμπες neon, μετασχηματιστές)
Από Δευτέρα 30 Νοεμβρίου, μέχρι Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009
Εγκαίνια Δευτέρα 30 Νοεμβρίου στις 8.30 μμ
Διαβαστε Περισσοτερα...ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
Δεν έχουν άδικο οι περίοικοι του Σαρόκου που εναντιώνονται στο υπόγειο εκεί πάρκιν ενώ στηλιτεύουν και την διαδικασία που ακολουθήθηκε για την επιλογή του χώρου και του έργου. Η τεχνική προσέγγιση δεν είναι έτσι κι αλλιώς αντικείμενο αυτού τους σημειώματος αλλά η πολιτική αστοχία βγάζει μάτι. Η παράταξη Μικάλεφ είχε εκείνα τα χρόνια κάνει σημαία της την εναντίωση στην κατασκευή πάρκιν στον ιστό της πόλης σε αντίθεση με τι δική της πρόταση για τη δημιουργία περιφεριακών χώρων στάθμευσης. Συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων είχαν καταναλωθεί αναφορικά σε αυ5τή με την κυρίαρχη αντίθεση για το κυκλοφοριακό της πόλης της Κέρκυρας.Στη συνέχεια ήλθε, μετά τον απώλεια του δημάρχου Μάστορα η σειρά του Γ. Τρεπεκλή, ο οποίος και συνέχισε ότι εύρισκε μπροστά του, αποδίδοντάς τα στους προηγούμενους ενώ στην πραγματικότητα δεν υφίστατο κανένα σχέδιο.Η κατάσταση σύρθηκε μέσα στις αντιφάσεις της και τις διοικητικές της αβελτηρίες -ποιος δεν θυμάται τους θαυμαστούς κόμβους, όπως μπροστά απ’ του Δεσύλλα στη Γαρίτσα με τα φωτορυθμικά να αναβοσβήνουν χρόνια τώρα;- έως τις ημέρες που η μοίρα έφερε το δήμαρχο Μικάλεφ να βρεθεί αντιμέτωπος με τη ρητορική του στα χρόνια του 90.Τώρα δηλώνει ξανά ευαίσθητος στα περιβαλλοντικά σήματα που εκπέμπει ο Μελισάνο και η υπόθεση συνεχίζεται…
"Ο οδικός άξονας Κεντρικής Ελλάδας, γνωστότερος ως Ε65, δύο χρόνια μετά την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης ξεκίνησε ουσιαστικά να «δουλεύεται» από τις από τις αρχές του καλοκαιριού.Ο αυτοκινητόδρομος είναι εντελώς νέος δρόμος, μήκους 175 χλμ., που κατασκευάζεται εκ του μηδενός και συνδέει την Ανατολική με τη Δυτική Ελλάδα. Συνδέει τον ΠΑΘΕ ξεκινώντας από... 
τη Λαμία και διασχίζοντας τη θεσσαλική πεδιάδα με την Εγνατία οδό. Κυριολεκτικά ενώνει την Ελλάδα. Ο Ε-65 διασχίζει τον κάμπο της Φθιώτιδας, την οροσειρά της ‘Οθρυος, τον θεσσαλικό κάμπο και τον Πηνειό, περνώντας πολύ κοντά στην Καρδίτσα, στα Τρίκαλα, στην Καλαμπάκα ως τους πρόποδες των Αντιχασίων, τον Ίωνα ποταμό και την οροσειρά των Χασίων για να ενωθεί με έναν άλλο μεγάλο άξονα, την Εγνατία οδό στον Δρυμό της Πίνδου και συγκεκριμένα στον κόμβο Καλλιθέας του δήμου Γόργιανης. Για τους Ηπειρώτες η παράδοση της Εγνατίας άνοιξε νέους δρόμους προς τη Βόρεια Ελλάδα. Ωστόσο το ανατολικό, κεντρικό και νότιο τμήμα της χώρας παραμένει ακόμα ένας Γολγοθάς υπομονής, ταλαιπωρίας και επικινδυνότητας. Η Ιόνια οδός φαίνεται ότι θα αργήσει ακόμα πάρα πολύ, όπως και η κατασκευή της Εθνικής οδού Πατρών – Κορίνθου. Βεβαίως μεγάλο ζητούμενο για τους Γιαννιώτες είναι η προσέγγιση της πρωτεύουσας. Σήμερα όποιος επιλέξει να ταξιδέψει από τα Γιάννενα μέσω Τρικάλων, Καρδίτσας και Λαμίας ο χρόνος του ταξιδιού και μόνο λόγω της ύπαρξης του τμήματος της Εγνατίας (κόμβος Πεδινής –Κόμβος Παναγιάς) έχει μειωθεί κατά σχεδόν μία ώρα, ενώ είναι κατά πολύ φθηνότερος. Σύμφωνα με τα στοιχεία που μας παραχώρησε η Εγνατία οδός, επιβλέπουσα αρχή του κεντρικού οδικού άξονα, φαίνεται ότι από τα Γιάννενα μέχρι τη Λαμία ο χρόνος που θα χρειάζεται είναι μόλις δύο ώρες. Με άλλες δύο ώρες ταξίδι σε σύγχρονο αυτοκινητόδρομο φτάνει κανείς στην Αθήνα. Σήμερα το ταξίδι μέχρι τη Λαμία ξεπερνά τις τρεις ώρες. Βεβαίως έρχονται πιο κοντά και οι θεσσαλικές πόλεις: η Καλαμπάκα, τα Τρίκαλα, η Λάρισα και ο Βόλος με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και την ανάπτυξη της περιοχής. Επίσης ο νέος αυτοκινητόδρομος δημιουργεί μεγάλες ελπίδες ανάτασης της οικονομίας κυρίως της περιοχής της Δυτικής Θεσσαλίας που σήμερα έχει ένα εθνικό δρόμο μέτριας διατομής χωρίς ασφάλεια με πολλές και επικίνδυνες στροφές να προσεγγίσει κανείς πόλεις όπως η Καρδίτσα και τα Τρίκαλα, ενώ η διέλευση από τα Γρεβενά στην Καλαμπάκα είναι ένας άθλος της τετρακίνησης... Έτσι σε συνάρτηση με την Ιόνια Οδό, τον Αυτοκινητόδρομό Αιγαίου και την Εγνατία με τους κάθετους άξονες δημιουργείται ένα σημαντικότατο οδικό πλέγμα στην Ηπειρωτική Ελλάδα που θα βοηθήσει στην ανάπτυξη όλως των περιοχών που διέρχονται αυτοί οι οδικοί άξονες. Ο αυτοκινητόδρομος Ε65 περιλαμβάνει: Δύο κλάδους κυκλοφορίας και Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης με μεσαία νησίδα (new jersey), 23 Ανισόπεδους Κόμβους, 6 Σταθμούς Εξυπηρέτησης Αυτοκινήτων (ΣΕΑ), 6 κέντρα εκμετάλλευσης και συντήρησης, σήραγγες μήκους 10 χλμ., απλές γέφυρες 2,5 χλμ. Και κοιλαδογέφυρες 6,3 χλμ. Η (υποτιθέμενη) προθεσμία περαίωσης είναι εξήντα έξι (66) μήνες για το σύνολο του έργου. Εντός αποκλειστικής προθεσμίας 24 μηνών ο παραχωρησιούχος οφείλει να έχει ολοκληρώσει το τμήμα από ΠΑΘΕ μέχρι Ε.Ο Καρπενησίου, ενώ σε προθεσμία 45 μηνών το τμήμα Τρίκαλα-Καλαμπάκα- Εγνατία.
Σήμερα... να πάτε... άντε κουνήθηκε
25 Νοεμβρίου 2009 -15 Ιανουαρίου 2010
Πινακοθήκη Δήμου Κερκυραίων (Περιστύλιο)
Πινακοθήκη Δήμου Κερκυραίων (Κήπος Παλαιών Ανακτόρων, Αίθουσα 7)
Μουσείο Ασιατικής Τέχνης
Ιόνιος Βουλή.
ΕΓΚΑΙΝΙΑ
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου
7.00 μ.μ., Performance “court”(σε συνεργασία με την Αννέττα Σπανουδάκη)
στο Περιστύλιο ισογείου του Μουσείο Ασιατικής Τέχνης
8.00 μ.μ., εγκαίνια της έκθεσης στο Περιστύλιο της Πινακοθήκης Δήμου Κερκυραίων.
ΩΡΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ
Πινακοθήκη Δήμου Κερκυραίων: 10:00-15:00 (καθημερινά εκτός Δευτέρας και Σαββάτου)
Μουσείο Ασιατικής Τέχνης - ώρες προβολών: 10:00-15:00 (καθημερινά εκτός Δευτέρας)
Οι «Μυστικοί Κήποι» είναι μια σειρά τεσσάρων εγκαταστάσεων και μίας performanc
e με έργα που καλύπτουν την περίοδο 2005-2009 και συμπληρώνονται από δύο σειρές σχεδίων (μελάνια και ακουαρέλες) της ίδιας περιόδου.
Η έκθεση αναπτύσσεται σε τέσσερα κτήρια στο Ιστορικό κέντρο της πόλης της Κέρκυρας: Στο κτήριο της Πινακοθήκης του Δήμου Κερκυραίων (Περιστύλιο), στο κτήριο της Πινακοθήκης (Κήπος Παλαιών Ανακτόρων, Αίθουσα 7), στο Μουσείο Ασιατικής Τέχνης και στο κτήριο της Ιονίου Βουλής.
Οι «Μυστικοί Κήποι» αναφέρονται σε διάφορα στάδια της ζωής ενός ανθρώπου και αφηγούνται στιγμές μέσα από θραύσματα μνήμης και σκόρπιες εικόνες ενός περιβάλλοντος κόσμου. Τοποθετημένες μέσα σε χώρους με ισχυρή ιστορική μνήμη, οι εγκαταστάσεις των «Μυστικών Κήπων» επιχειρούν να επαναδιαπραγματευτούν τη σχέση ανάμεσα στην προσωπική και τη συλλογική μνήμη. Το ιδιωτικό και το δημόσιο. Tο WHITE FOUNTAIN εικονογραφεί μία παιδική ανάμνηση, το ALPHABET στιγμές ενηλικίωσης, το COURT το παιχνίδι του έρωτα. Το WISH YOU είναι ένα σχόλιο πάνω στις επιθυμίες, ενώ το LANDSCAPE ένα εσωτερικό τοπίο -αυτοπροσωπογραφία.
ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΜΕΤΡΟΥ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ
ΑΠΛΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΖΗΤΗΜΑ : "ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΜΕΤΡΟΥ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ"
"Με αφορμή περιστατικό που συνέβη αυτές τις μέρες, ενημερωθήκαμε από πολλούς σχετικούς με το ζήτημα φορείς (του Γενικού Χημείου του Κράτους συμπεριλαμβανομένου) για τα εξής:
Ολοι σπίτι έχουμε ένα κοινό θερμόμετρο υδραργύρου - η χρήση του οποίου απαγορεύθηκε, ευτυχώς, από την 1/1/2011 με οδηγία της Ε.Ε. Ολοι κάποια στιγμή έχουμε σπάσει ένα τέτοιο θερμόμετρο. Και τι κάναμε: Μαζέψαμε τις ασημένιες «μπιλίτσες» με τα χεράκια μας ή - ακόμα χειρότερα; - με την ηλεκτρική σκούπα και τις πετάξαμε στα σκουπίδια ή στη λεκάνη της τουαλέτας κ.λ.π. Μόνο που τότε ίσως δεν ξέραμε ότι ο υδράργυρος, είναι το πιο επιβλαβές βαρύ μέταλλο (θυμάστε σχολείο, Χημεία;), η κατάποση, ή ακόμα χειρότερα, η εισπνοή του οποίου (ΝΑΙ ΟΙ ΜΠΙΛΙΤΣΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΞΑΤΜΙΖΟΝΤΑΙ και είναι χειρότερο να τις εισπνεύσεις από το να τις καταπιείς !!!) δύναται να επιφέρει από πρόσκαιρες παρενέργειες (πονοκέφαλο, απώλεια συνείδησης κ.λ.π.) έως μόνιμες καρδιαγγειακές και νεφρικές βλάβες. Ακόμα ακόμα, μπορεί να δημιουργήσει χρωμοσωματικές ανωμαλίες που οδηγούν σε μογγολισμό!!!
Συνεπώς, μόλις δούμε τις γλυκούλες ασημί μπαλλίτσες:
1. Ανοίγουμε τα παράθυρα, για να αερίζεται καλά ο χώρος
2. Απομακρύνουμε παιδί ή ζώο.
3. Φοράμε τα γάντια μας (όχι τα μάλλινα του χιονιού, της κουζίνας εννοώ)
4. Με ένα κομμάτι χαρτί συγκεντρώνουμε τα σώματα του υδραργύρου, τα οποία λόγω σχήματος και βάρους εκτοξεύονται μακριά. Προς θεού, δε χρησιμοποιούμε ηλεκτρική σκούπα ή σκουπάκια!!!
5. Τα βάζουμε σε τρεις πλαστικές σακούλες που τις κλείνουμε όσο πιο ερμητικά γίνεται και τα βγάζουμε στο μπαλκόνι.
6. Τα απορρίπτουμε, όχι φυσικά στα σκουπίδια, αλλά σε σταθμούς συγκέντρωσης τοξικών αποβλήτων. Οι περισσότεροι δήμοι έχουν τέτοιους πιά.
7. Προμηθευόμαστε από το φαρμακείο ένα ηλεκτρονικό θερμόμετρο. Μην ακούσω από κανέναν ότι δεν το εμπιστεύεται γιατί δεν είναι ακριβείας. Δεν θα πάθουμε τίποτα εάν μας δείξει 0,1 βαθμό C απόκλιση.
Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τις οικολογικές λάμπες φωτισμού με τις οποίες μας ενθαρρύνουν όλοι -και ορθώς πράττουν - να αντικαταστήσουμε τις απλές λάμπες. Έχουν υδράργυρο!!!! Σε μικρότερη ποσότητα /ανά λαμπτήρα σε σχέση με το θερμόμετρο, αλλά εάν σκεφτείτε πόσες αριθμητικά χρησιμοποιούμε το χρόνο...
Έχετε ακούσει ποτέ ότι δεν πρέπει να τις πετάτε μόλις καούν, αλλά πρέπει να τις συγκεντρώνετε και να τις απορρίπτετε σε ειδικούς για το σκοπό αυτό συλλέκτες; Εγώ αυτό που κάνω είναι να τις συγκεντρώνω σε μια σακούλα, να τις φυλάω κάπου που δεν κινδυνεύουν να σπάσουν και μια φορά στο τόσο να τις πηγαίνω στο IKEA, που έχει σταθμό συγκέντρωσης για αυτές.
Σας παρακαλώ προωθήστε το μήνυμα όπου μπορείτε, να ενημερωθεί ο κόσμος, μιας
κι αυτοί που πρέπει να τον ενημερώσουν κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου..."
Ιάκωβου Καμπανέλλη ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΟΡΕΣΤΗ
με την Δώρα Παπανικολάου, σε σκηνοθεσία: Πέτρου Αυγερινού
κάθε Δευτέρα και Τρίτη από τις 23/11 μέχρι και 22/12/2009.
Ο σύγχρονος, βαθύς, καίριος θεατρικός λόγος του Ιάκωβου Καμπανέλλη (του πατριάρχη του νεοελληνικού μας θεάτρου), ξεχύνεται και μας πλημμυρίζει, καθώς ανασκευάζει το Μύθο της Κλυταιμνήστρας, μιας αμφιλεγόμενης γυναίκας, ωστόσο γυναίκας-σύμβολο.
Η Κλυταιμνήστρα, με τη φωνή και το σώμα της Δώρας Παπανικολάου,
αποφασίζει να γράψει ένα γράμμα στο γιο της τον Ορέστη, λίγο μετά που σκότωσε τον Αγαμέμνονα και λίγο πριν το δικό της αναπότρεπτο θάνατο.
Κι έχει πολλά να του πει… Να του πει πρώτα-πρώτα, πώς αυτή η κόρη του Τυνδάρεω, μια βασιλοπούλα, έφτασε στις Μυκήνες, γυναίκα του Αγαμέμνονα… Πώς γέννησε το πρώτο της παιδί, την Ηλέκτρα, που δυστυχώς έτυχε κορίτσι, πράγμα που δεν της συγχώρεσε ποτέ ο άντρας της… Ο άντρας της!… Και πότε τον ένιωσε άντρα της;
Όταν άραγε θυσίαζε με τη μεγαλύτερη δυνατή ευκολία το δεύτερό της παιδί, την Ιφιγένεια, μόνο και μόνο για να ηγεμονέψει σ’ έναν κατακτητικό πόλεμο;…
Η Κλυταιμνήστρα, που θα μπορούσε κάλλιστα να λέγεται Καίτη,
Μαρία, Σουζάνα, Έρση, Τασία, Φωτεινή, σηκώνει την κραυγή της,
σαν κάθε όπου γης μάνα, ενάντια στον πόλεμο.
Κατακεραυνώνει τις μανάδες από τη Σπάρτη όταν αποχαιρετούσαν τα παιδιά τους με την ευχή «ή ταν ή επί τας»…
«-Για ποιο λόγο νεκρά τα παιδιά σας, παρά ηττημένα;… Για ποιόν εχθρό;… Πού τον είδατε τον εχθρό;…»
Η αγωνία της κορυφώνεται. Δεν τρέμει να πεθάνει. Δεν μεμψιμοιρεί,
δεν εκλιπαρεί. Θέλει μόνο να εκφράσει αυτό που την πονάει και την πιέζει, να καταθέσει με τόλμη την εκδοχή τη δική της.
Κι οι θεατές θα την κρίνουν. Ως άλλοι, σύγχρονοι ένορκοι.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
Γιατί εξακολουθεί να μην αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη αποσυμπίεσης του θέματος για τις υποδομές διαχείρισης σκουπιδιών και τη χωροθέτηση οχλουσών χρήσεων; Δεν είναι η σοβούσα κατάσταση, η απόδειξη της τραγικότητας στην οποία έχει περιέλθει η τοπική πολιτική σκηνή; Τι νόημα έχει απλώς κάθε τρις και λίγο να πετάγεται κάποιος και να βγάζει έναν φιλιππικό κατά της παρουσίας των ΜΑΤ στη Λευκίμμη;
Να εξηγούμαστε, το σημείωμα δεν θέλει να σχολιάσει εκ των υστέρων και εκ του μακρόθεν (χωροχρονικά, πια) το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στους Βαρυπατάδες. Έγινε. Μετά;
Οι διαδικασίες προβλέπουν λεπτομερώς με ποιο τρόπο αντιμετωπίζεται η πρώτη φάση μιας μελέτης και πως περνάει στη δεύτερη φάση της. Με διαβουλεύσεις ακόμα και τοπικά δημοψηφίσματα, καλή ώρα, και θεσμικές συνεδριάσεις σε επίπεδο κοινωνίας, ΟΤΑ και νομαρχιακό. Το πεδίο δόξας λαμπρό ακόμα και για όποιον αντιτίθεται πλήρως και απολύτως στα προτεινόμενα, όμως χρειάζεται και λύση!
Την υπόθεση ξαναθύμισε δήμαρχος τις, που σε κατ’ ιδίαν συζήτηση ξιφούλκησε εύκολα κατά του ήθους του μελετητή, αποδίδοντάς του ότι ενήργησε συμφώνως προς τις οδηγίες του νομάρχη και έτσι υπέρ των συμφερόντων του εργολάβου! Ωραίο «στόρυ» και εύκολο σενάριο. Όμως οι εγκαταστάσεις των εργολάβων εξακολουθούν να υπάρχουν στην περιοχή του ιδιαίτερου φυσικού κάλους κι ας αποτράπηκε η δημιουργία εκεί ΒΙΟΠΑ!
Μήπως η επιλεκτική οικολογία και η άλλη τόση αριστεροσύνη κατά περίπτωση, αποτελούν την καλύτερη πρόφαση για την αυθαιρεσία, που πρωτίστως ευνοεί κάθε παραθεσμικό επιχειρηματία, διαχρονικά ωφελημένο; Μήπως αυτό ακριβώς είναι και το πολιτικό πρόβλημα;
