KORFIATIS: 2009-08-16

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

Οι Παρασκευές θα 'ναι ζόρικες..."

Πεθαίνει ένας τυπάκος και πάει στην κόλαση. Εκεί που καθόταν του λέει ο Σατανάς:
- "Ρε συ πολύ σκυθρωπός φαίνεσαι..."
Άπαντα ο τυπάκος:
"Ε όσο να'ναι... Κόλαση είναι εδώ. Δεν ξέρω τι με περιμένει... Αναθεωρώ τα λάθη που με έφεραν εδώ..."
Ο Σατανάς του απαντά:
- "Ίσως να μην είναι τόσο άσχημα όσο νομίζεις... Να σου πω καπνίζεις;" - "Ε, κανά πακετάκι τη μέρα το κάπνιζα..."
- "Τις Δευτέρες έχουμε ημέρα καπνίσματος με τα καλύτερα τσιγάρα από όλο τον κόσμο. Για καρκίνο μη φοβάσαι, ήδη νεκρός είσαι"
Ο τύπος ανασκουμπώνεται λίγο ανακουφισμένα...
- "Πίνεις;", τον ρωτά ο Σατανάς.
- "Ε, όλο και κανά ουισκάκι χτύπαγα κάτω..."
- "Τις Τρίτες είναι μέρα ποτού, με τα καλύτερα και ποιο ακριβά ποτά του κόσμου. Για συκώτια μη φοβάσαι, νεκρός είσαι..."
Ο τύπος παίρνει λίγο τα πάνω του πλέον:
- "Τζογάρεις;", τον ρωτά ο Σατανάς.
- "Για ναʼμαι ειλικρινής, μετανιώνω που άφησα την οικογένεια μου στο δρόμο, εξαιτίας του πάθους μου για το καζίνο, αλλά ναι τζόγαρα..."
- "Τετάρτες στρώνουμε χαρτάκι και όσοι θέλουν μπαρμπουτάκι. Και να χρεοκοπήσεις δεν θα ενδιαφέρει..."
Τον ρωτά ξανά ο Σατανάς:
- "Κανά τσιγαριλίκι έκανες; Πες αλήθεια!"
- "Ναι έπινα... Που και που..."
- "Πέμπτες είναι ημέρα ναρκωτικών. Τα καλύτερα πράγματα από την Κολομβία. Και να εθιστεις τι σε νοιάζει. Νεκρός είσαι."
Ο τύπος πλέον είναι με χαμόγελο πλατύ και στα όρια της ευτυχίας...
- "Να σου πω, μεταξύ μας, τον έπαιρνες που και που από πίσω;", τον ρωτά ο Σατανάς.
- "Α! Όλα κι όλα! Τις αμαρτίες μου τις έχω κάνει, αλλά αυτό ΠΟΤΕ!!!!"
Κι ο Σατανάς:
- "Χμμμ... Τότε οι Παρασκευές θα 'ναι ζόρικες..."

Διαβαστε Περισσοτερα...

... και έτσι τελικά ο τόπος απέκτησε 300 Μαυρομιχάληδες στη Βουλή.

Όπως ακριβώς και σήμερα.

«Ελπίζω ότι όσοι εξ' υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ' εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ' ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της.»

«Εφόσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».

Ιωάννης Καποδίστριας
πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, προς την Δ/ Ε

ΥΓ: ... και έτσι τελικά ο τόπος απέκτησε 300 Μαυρομιχάληδες στη Βουλή.

Διαβαστε Περισσοτερα...

Θεσσαλονικιός στη Ρώμη

Διαβαστε Περισσοτερα...

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009

Το «κατηγορώ» ενός καλλιτέχνη.

Από τον Θύμιο Παπανικολάου

Μια συγκλονιστική συνέντευξη του Γιώργου Αρμένη (40 χρόνια υπηρετεί το θέατρο Τέχνης) στο «Παρόν».
Μιλάει για πολλά ζητήματα. Ακόμα και για τα ΜΜΕ που εδραιώνουν και αναπαράγουν την παρακμή:
«Μέρος του παιχνιδιού είναι και η τηλεόραση. Ποιος έχει την τηλεόραση; Εσύ η εγώ; Κοίταξε πίσω τα κεφάλαια και τους μετόχους και θα καταλάβεις ποιοι είναι οι μέτοχοι του συστήματος.
Ποιοι μας ψυχαγωγούν; Κάποιες ηλίθιες ξανθές και κάποιοι κραγμένοι γκέι.. Έλεος! Τρομάζουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους για να μη μα πουν ρατσιστές…»
Για τους μετανάστες: « έχουμε γίνει μια λεκάνη για ανθρώπους που ψάχνουν της μοίρα τους… αλλά οι πολιτικοί κωφεύουν… Αν τους στείλουμε τους μετανάστες έξω από τα σπίτια τους στο Ψυχικό, στην Εκάλη, ίσως τότε πονέσουν. Ίσως με καταλάβουν και εμένα που ζω στα Εξάρχεια και μεγαλώνω παιδί. Και ζω με την πρέζα, την πορνεία, τους αναρχικούς, τους μετανάστες… Ας σοβαρευτούμε και ας ελέγξουμε τα σύνορά μας. Εδώ μπαίνει ο καθένας μέσα, άρρωστος, εγκληματίας, παράνομος, χωρίς χαρτιά…Πόσους μετανάστες μπορεί να δεχτεί η Ομόνοια και τα γύρω πεζοδρόμια; Περνάς από την Ομόνοια και...

μυρίζει σαν δημόσιο ουρητήριο…».
Και εύστοχες κοινωνιολογικές επισημάνσεις: Για τη γενιά του Πολυτεχνείου: «Ανέβηκαν στα βόρεια προάστια με βίλες, πολυτελέστατα σκάφη, μάρκες στα ρούχα… Η νέα άρχουσα τάξη είναι μια αμόρφωτη άρχουσα τάξη. Τουλάχιστον, η παλιότερη άρχουσα τάξη, τα τζάκια που λέμε, τα αστικά σπίτια με την καθαρεύουσα, είχαν μια κουλτούρα. Τα νέα τζάκια του 2.000 χαρακτηρίζονται από αμορφωσιά. Μισούν τη σκέψη, τη λογοτεχνία, το θέατρο, τη μουσική. Απλώς κουβαλάνε πολύ χρυσό πάνω τους. Αλλά ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός…».
«… Γεμίσαμε από κουμπάρους, μπατζανάκηδες, μη κουμπάρους που φοροαπαλάσονται ή φοροδιαφεύγουν. Αδίστακτους ρουφιάνους της εξουσίας…»
Φυσικά, ο Γιώργος Αρμένης, λέει πολλά για το θέατρο. Θα περιοριστούμε μόνο στο «κατηγορώ» του εναντίον εκείνων που ασελγούν στην Επίδαυρο.
Αφού εξαίρει το «ένστικτο» του ελληνικού κοινού που διαμαρτύρεται, υπογραμμίζει:
«Όλοι αυτοί που μας έρχονται από τη Βουλγαρία, τα Σκόπια, τη Γερμανία και την Αγγλία και πληρώνονται μάλιστα εκατομμύρια, ποτέ δεν έχουν καταπιαστεί στη χώρα τους με την αρχαία τραγωδία. Και τη φέρνουν στα μέτρα τους, στον δικό τους μικρόκοσμο…»
Και καταλήγει: «Συμπεριφερόμαστε ως δούλοι των Ευρωπαίων. Από τον Όθωνα μέχρι σήμερα έχουμε μάθει να φιλάμε τα παπούτσια των ξένων. Είμαστε σε μια εποχή που έχουμε πιάσει πάτο…»