Βάσει νόμου, από τον Ιανουάριο της τρέχουσας χρονιάς, απαγορεύεται το κάπνισμα στα εστιατόρια, τα καφέ και τα μπαρ της Γαλλίας, με τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών να στηρίζει το εγχείρημα. Μάλιστα, η στήριξη αυτή παρέχεται πάρα τις συνεχιζόμενες γκρίνιες των καταστηματαρχών. Έστω κι αν οι διατάξεις του οδηγούν κάποιους μη καπνιστές στο να... ανάβουν ένα τσιγάρο.
Πολλά προβλήματα στα εστιατόρια
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το 70% με το 80% των Γάλλων στηρίζουν το σχετικό νομοσχέδιο. Από την άλλη, εξίσου μεγάλο είναι και το ποσοστό των καταστηματαρχών, που εξακολουθούν να παραπονούνται για μείωση του τζίρου του
ς, έως και 20%. Αυτό, κυρίως, επειδή το κάπνισμα επιτρέπεται μόνο σε ειδικούς χώρους, με πολύ καλό εξαερισμό, ενώ τα μαγαζιά των περισσότερων είναι μικρά και δεν μπορούν να διαμορφώσουν κατάλληλους χώρους.
Όπως ανέφερε στη η Κατρίν, ιδιοκτήτρια του μικρού ρεστοράν, στο κέντρο του Παρισιού, «η ιστορία αυτή διαρκεί πάνω από τρεις μήνες. Κάθε λίγο και λιγάκι βγαίνω στο δρόμο, για να καπνίσω ένα τσιγάρο». Το εστιατόριό της έχει χώρο μόνο για 30 άτομα. Δηλαδή, δεν έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει ειδικό χώρο για καπνιστές. Μάλιστα, μεγαλύτερη είναι η μείωση στα κλαμπ και τις ντισκοτέκ, όπως γκρίνιαξε ο ιδιοκτήτης μπαρ - χορού Ζαν Περό.
Οι καπνιστές, από τον Ιανουάριο, βγαίνουν έξω από την πόρτα των εστιατορίων και των μπαρ, ώστε να καπνίσουν. Ταυτόχρονα, όμως, κάνουν φασαρία και ενοχλούν τους περιοίκους. Έτσι, ο Ζαν Περό, με τις νέες ρυθμίσεις, απέκτησε επιπρόσθετα προβλήματα: «Νέοι πελάτες θέλουν να μπουν στο μαγαζί, οι καπνιστές θέλουν να βγουν έξω, δημιουργείται στην είσοδο στριμωξίδι. Μετά το τσιγάρο, οι καπνιστές θέλουν να ξαναμπούν μέσα, χωρίς να περάσουν από την ουρά! Ένα χάος», είπε χαρακτηριστικά στη . Μάλιστα, προτρέπει τους καπνιστές - πελάτες του να πηγαίνουν και μερικά τετράγωνα παρά κάτω, ώστε να μην ενοχλούν τους περίοικους του μαγαζιού του.
Οι φήμες μεγάλωσαν τις ομάδεςΘέλοντας να αποφύγουν αυτό το «χάος», που περιέγραψε ο Ζαν Περό, αρκετοί ήταν εκείνοι που προσπάθησαν - κατά τις πρώτες εβδομάδες εφαρμογής του μέτρου - να παρακάμψουν το νόμο. Έτσι, όλο κι άναβαν από κανένα τσιγάρο. Τα πράγματα άλλαξαν, όμως, όταν κυκλοφόρησε έντονα η φήμη ότι το υπουργείο Υγείας δεν
αστειεύεται και στέλνει τους «κομάντος» του, που θα κάνουν εφόδους, ελέγχοντας την εφαρμογή ή όχι του νόμου.
Ο φόβος της επιβολής σημαντικών προστίμων στους παραβάτες είχε ως αποτέλεσμα να μεγαλώσουν οι ομάδες έξω από τα μαγαζιά. Η εξέλιξη αυτή είχε ως αποτέλεσμα να αναπτυχθεί μια καινούρια μορφή κοινωνικότητας, νέες ευκαιρίες για επαφές, καθώς και φλερτ, ακόμη και μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών.
«Αφού μέσα στη ντίσκο δεν μπορείς να μιλήσεις», είπε χαρακτηριστικά στη ένας νεαρός θαμώνας, ο Μισέλ, «παριστάνω τον καπνιστή και βγαίνω έξω. Αναπτήρα έχω πάντα στην τσέπη μου, κι όταν βλέπω μια κοπέλα που μου αρέσει της προσφέρω φωτιά. Πιάνουμε την κουβέντα, την καλώ για ένα ποτό και σε λίγο είμαι πάλι με τους φίλους μου. Το σύστημα λειτουργεί, αλλά μερικές φορές νοιώθω πως ανάβω κι εγώ ένα τσιγάρο!».
