Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

Μεταναστες... Βούτυρο στο ψωμί του φασιστικού λαϊκισμού…


ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΙΛΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ


Η πρόβλεψη, ότι η Ευρώπη θα δεινοπαθήσει από ένα τεράστιο κύμα μετανάστευσης από τα μέσα περίπου της 10ετίας του 80 δεν μπορεί να διεκδικεί … αριστείο προφητικότητας.

Όταν η Δύση συνολικά, φρόντιζε νυχθημερόν για την υποταγή και την εκμετάλλευση της Ανατολής (εγγύς – μέσης - άπω) το φυσικότερο αποτέλεσμα ήταν η μετανάστευση των ντόπιων προς την …γη της επαγγελίας, δηλ. την Ευρώπη.

Αν, λοιπόν στα εκατομμύρια των ντόπιων άνεργων, που «φυσιολογικά» αυξάνονται όσο ο καπιταλισμός εκσυγχρονίζεται, προσθέσουμε και μερικές χιλιάδες μεταναστών ανά μήνα τότε το κοκταίηλ της δυστυχίας εμπλουτίζεται…

Το προβλέψιμο αυτό γεγονός με διαστάσεις θεομηνίας για την Ευρώπη, δυστυχώς βρήκε την Μαρξική αριστερά αλλά και άλλους προοδευτικούς σχηματισμούς απόλυτα απροετοίμαστους και -το χειρότερο- ουσιαστικά απρόθυμους να προετοιμαστούν.

Με προοδευτικόμορφες γενικολογίες και σχετική ευκολία στην χρήση της μομφής του ρατσιστή επιτελούσαν το ιδεολογικο-πολιτικό τους καθήκον, την ίδια ώρα, που γειτονιές ολόκληρες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και σιγά-σιγά και άλλων Ελληνικών πόλεων γινόνταν ο τόπος του μαρτυρίου ντόπιων και ξένων.

Για τους πρώτους ήταν μία ολοκληρωτικά απρόβλεπτη εμπειρία, που τους έβρισκε απροετοίμαστους, απαίδευτους και φυσικά καχύποπτους προς το νέο, το ξένο, το διαφορετικό. Οι δεύτεροι απολάμβαναν τις …οργανωτικές αρετές του ελληνικού κοινωνικο- προνοιακού μηχανισμού.

Τα πράγματα έχουν χειροτερεύσει εκθετικά από εκείνη την περιβόητη ανοιχτή πρόσκληση του Ελληνα Υπουργού των εξωτερικών προς τους ομοεθνείς μας στην Αλβανία, το 1991. Ένα σημαντικότατο μέρος των κατοίκων αυτής της χώρας είναι αλλοδαποί, με μικρά ποσοστά αφομοίωσης.

Η Ολυμπιάδα με τις ευκαιριακά πολλές θέσεις εργασίας κατάφερε να καλύψει τις συνέπειες της μαζικής έλευσης μεταναστών για λίγο, όμως καιρό, ενώ παράλληλα όξυνε εκθετικά το πρόβλημα τα υπερσυγκέντρωσης πληθυσμού στο λεκανοπέδιο της πρωτεύουσας.

Σήμερα, μεγάλες περιοχές της Αθήνας υφίστανται μία τριπλή γκετοποίηση:

α) οι ντόπιοι παλιοί κάτοικοι, που δεν περνούν τις καλύτερες ώρες τους στις ήδη υποβιβασμένες από την υπεροικοδόμηση γειτονιές τους.

β) οι παλιότεροι μετανάστες και μεταξύ τους οι ήδη νομιμοποιημένοι, που θυμίζουν τους μέτοικους της Αρχαίας Αθήνας στέκονται ανάμεσα στους ντόπιους και στους παράνομους πρόσφατα προσφυγοποιημένους ομοεθνείς τους που συγκροτούν το γκέτο

γ.Για το ιστολόγιο, το μόνο εκλογικό αποτέλεσμα, που δεν αποτέλεσε έκπληξη είναι το υψηλό ποσοστό του ΛΑ.Ο.Σ., που-κατά την γνώμη μας- μπορεί ευκολότατα να το διπλασιάσει με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η οικονομική κρίση, που είναι δομική κρίση του καπιταλισμού, όπως και κάποιοι απολογητές του αναγνωρίζουν, μαζί με την αποβιομηχάνιση του ελληνικού παραγωγικού ιστού και την συνεπαγόμενη κρίση στην οικοδομή είναι η βάση του φαινομένου. Όταν η κρίση δεν μπορεί να λυθεί σε όφελος των εργατών και των συμμάχων τους, -διδάσκει ο Μαρξ -θα σαπίσει σε όφελος του κεφαλαίου…

Είμαστε, πάντως υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουμε, ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. ήταν το μόνο κόμμα με ξεκάθαρη πρόταση μεταναστευτικής πολιτικής, με κύρια σημεία της:-υπολογισμός του ανώτατου αριθμού απορροφήσιμων μεταναστών-Συμμετοχή των ευρωπαϊκών χωρών στην διανομή του πλεονάζοντα για την χώρα δυναμικού.

-Κοινή φύλαξη των αναγνωρισμένων Ευρωπαϊκών συνόρωνΔεν θα κρίνουμε σε βάθος την πρόταση, που ούτως ή άλλως την θεωρούμε ατελή αφού δεν μνημονεύει π.χ. την Ευρωπαϊκή υποχρέωση για αποτελεσματικές επενδύσεις στις χώρες προέλευσης του μεταναστευτικού κύματος (Ινδία, Πακιστάν, Αφγανιστάν κ.λ.π.).

Οφείλουμε, πάντως να παραδεχτούμε, ότι οι θέσεις αυτές δεν διακρίνονται για απροσχημάτιστη ξενοφοβία κ.λ.π. Κάποτε, οι προοδευτικές δυνάμεις πρέπει να κατανοήσουν αυτό, που αποφασιστικά υποστήριζε ο Δημητρώφ στην μπροσούρα του για τον φασισμό.

Το συγκεκριμένο είναι και πρέπει να είναι όπλο των αριστερών, των δημοκρατών. Η γενικολογία, όπως χαρακτηριστικά την κατάγγειλε πριν από την άνοδο του ναζισμού στην Γερμανία, είναι η αιτία της αποστασιοποίησης των μαζών από τους κομματικούς σχηματισμούς της Αριστεράς διαχρονικά.

Είναι ταυτόχρονα βούτυρο στο ψωμί του φασιστικού λαϊκισμού…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Bookmark and Share